Συνέντευξη στον Παναγιώτη Μουλόπουλο
Φωτογραφίες: Γιώργος Αλεξανδράκης
Το ευρύ κοινό την γνώρισε ως ‘’Ρίτα’’ στο «Μίλα μου βρώμικα», για να έρθει στη συνέχεια ο ρόλος της ‘’Ζίνας’’ στο «Με λένε Βαγγέλη». Η Κλέλια Ρένεση, με τον δυναμισμό και τον αυθορμητισμό της, ξέρει να «κλέβει» τις εντυπώσεις. Η γνωστή ηθοποιός μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr για τον «Rain Man», όπου θα κρατά έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, για τον εγωισμό, την κρίση, αλλά και για τον αυθορμητισμό της που «πάντα έχει το κόστος του».
• Από τον «Αθώο ή ένοχο», τη φετινή σεζόν βρίσκεσαι στο πλευρό του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη και του Γιάννη Στάνκογλου, στο «Rain Man» του Don Gordon,στο ''Γκλόρια''. Πώς προέκυψε η συνεργασία;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ακριβώς τι νήματα κινήθηκαν. Ήθελα πολλά χρόνια να δουλέψω με τον Θοδωρή Πετρόπουλο, ο οποίος έχει κάνει την διασκευή- απόδοση του έργου και είχε κινήσει όλη τη διαδικασία, επειδή ήταν δική του ιδέα. Αλλά και με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και με τον Γιάννη Στάνκογλου θέλαμε να δουλέψουμε. Τον Δημήτρη Λιγνάδη που σκηνοθετεί, δεν τον ήξερα προσωπικά, αλλά γνωριστήκαμε και έχουμε όλοι μία άψογη συνεργασία.
• Στο έργο ο πρωταγωνιστής είναι ένα αυτιστικό άτομο. Έχεις εμπειρία με αυτιστικά άτομα ή χρειάστηκε να κάνεις κάποια έρευνα για τις ανάγκες της παράστασης;
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω κάνει κάποια έρευνα, αλλά έχω μπει στην διαδικασία να δω κάποιες ταινίες που αφορούν τον αυτισμό. Αν ο ρόλος μου ήταν αυτός του «Rain Man» θα είχα κάνει τρομερή έρευνα. Ωστόσο, εγώ πρέπει να δουλέψω προς μία άλλη κατεύθυνση, ώστε να βρω άλλα πράγματα για τον ρόλο μου. Ο κάθε ηθοποιός κοιτάει να δει κάποια πράγματα που να προσεγγίσει τον ρόλο. Αυτή την στιγμή προέχει να εμβαθύνω σε κάποια άλλα πράγματα και όχι στον αυτισμό.
• Πρόκειται για ένα πολυβραβευμένο έργο. Φοβήθηκες για το νέο αυτό στοίχημα;
Η μόνη αγωνία που έχω, είναι να κάνουμε μία ωραία παράσταση –με την καλή έννοια. Το να συναγωνιστούμε ένα κινηματογραφικό, ενός τεράστιου στούντιο, μιας άλλης δεκαετίας και παγκόσμιου βεληνεκούς, δεν γίνεται και δεν μπαίνουμε σ’ αυτή την διαδικασία. Μιλάμε για ένα άλλο είδος θεάματος, για κινηματογράφο, που είναι τελείως διαφορετικό από το θέατρο. Για να αποδοθεί αυτή η ιστορία στο θέατρο θέλει άλλη δόμηση… Θέλει αναδόμηση! Το στοίχημα που έχουμε βάλει σ’ αυτή την αναδόμηση του κειμένου, είναι να μπορέσουμε να βγάλουμε αλήθειες, αληθινούς χαρακτήρες, με τις δικές τους ιστορίες και καταστάσεις.
• Για 2η συνεχόμενη χρονιά θα πρωταγωνιστείς σε δραματικό έργο (σ.σ. «Αθώος ή ένοχος»). Προτιμάς το δράμα ή την κωμωδία;
Δεν θα το ‘λεγα δραματικό το «Rain Man». Θα το ‘λεγα κοινωνικό με μεγάλη δόση χιούμορ. Αντιμετωπίζει τον αυτισμό με μεγάλη τρυφερότητα που δεν αποτελεί ταμπού να γελάσεις, όταν ο «Rain Man» λέει κάτι που ακούγεται πολύ αστείο. Στο κείμενο υπάρχει αλήθεια! Αυτός ο άνθρωπος ζει διάφορες –μη- λογικές καταστάσεις που φέρνει γέλιο και ιδίως όταν απέναντι του υπάρχει ένας σώφρον άνθρωπος. Έρχονται σε σύγκρουση δύο διαφορετικοί κόσμοι, ένας αυτιστικός και ένας άκρως ρεαλιστικός, με ανθρώπους κανονικούς.
Έχω κάνει αρκετές κωμωδίες στο θέατρο και την τηλεόραση. Πέρσι πειραματίστηκα με έναν ρόλο πιο σκοτεινό, πιο μυστηριώδη. Φέτος κάνω κάτι πιο ξεκάθαρο. Μου αρέσει να πειράζω τα πράγματα, δεν θέλω να κάνω τα ίδια.
• Στο έργο του Don Gordon, ο εγωισμός παίζει τον δικό του καταλυτικό ρόλο στις ζωές των ηρώων. Εσένα, στις σχέσεις σου, σε διακατέχει ο εγωισμός;
Αν με διακατείχε ο εγωισμός θα ήμουν πάρα πολύ δυστυχής. Σίγουρα, υπάρχει εγωισμός, σε όλα τα επίπεδα! Προσπαθώ, όπως όλοι, να μειώσω το «εγώ» μου για να μπορέσω να χωρέσω στο «εμείς». Δεν είναι πολλές φορές εύκολο, γιατί άλλες φορές βγαίνουν και οι ανασφάλειες.
• Στο έργο η ζωή των πρωταγωνιστών αλλάζει ριζικά μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι συναισθημάτων. Σου έχει συμβεί κάτι ανάλογο; Μια έντονη συναισθηματική μεταμόρφωση;
Σίγουρα, όποτε συμβαίνουν οριακά πράγματα στη ζωή, που έχουν να κάνουν με μεγάλα σοκ και ανατροπές, μας αναγκάζουν να αναθεωρούμε τα πράγματα. Αυτό είναι μεγάλη ευλογία, γιατί μετά από ένα τέλος, έρχεται μία αρχή. Αλίμονο, αν δεν αναθεωρούσαμε, όταν χάνεις κάποιον δικό σου άνθρωπο, όταν διαλύεται μία δυνατή σχέση ή όταν οι κολώνες της ζωής σου γκρεμίζονται. Ο άνθρωπος πρέπει να διαπραγματεύεται με τον εαυτό του και με τον πόνο.
• Η οικονομική κρίση σ’ έχει επηρεάσει;
Είμαι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ξοδεύω πολλά, γιατί το μυαλό μου δεν λειτουργεί τόσο πολύ στο υλικό κομμάτι. Είμαι πιο αλλοπαρμένη και θα πάρω μόνο αυτά που χρειάζονται. Η καθημερινότητα μου δεν έχει αλλάξει και πάρα πολύ, λόγω της κρίσης, επειδή ποτέ δεν ζούσα πλουσιοπάροχα, όσα λεφτά κι αν είχα. Ζω πάρα πολύ συντηρητικά, επειδή έτσι είμαι, δεν το ‘χω ανάγκη. Βαριέμαι. Δεν είμαι η κοπέλα που θα πάει πέντε φορές τον μήνα κομμωτήριο, ούτε που θα κάνει μανικιούρ, πεντικιούρ, δεν βγαίνω, δεν χαλάω λεφτά. Είναι η ζωή μου έτσι δομημένη. Δεν έχει πάρα πολλά έξοδα, οπότε ούτως ή άλλως δεν έχω αλλάξει συνήθειες, αλλά έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι το μέλλον μου. Είμαι πιο φοβισμένη, γιατί μπορεί μέχρι τώρα να ζούσα και να ‘λεγα έχω μέλλον μπροστά μου, επειδή είμαι νέα κοπέλα, αλλά πλέον είναι πάρα πολύ αμφίβολα.
• Επειδή είσαι δημόσιο πρόσωπο… δεν σ’ απασχολεί η εμφάνιση σου;
Η αλήθεια είναι ότι θα ‘πρεπε να προσέχω λίγο περισσότερο την εμφάνιση μου, αλλά έχω μία τάση να ‘μαι αυθόρμητη κι όπως νιώθω έτσι κάνω. Δεν τα προσέχω τόσο πολύ, αλλά άμα θέλω να βγω κάπου περιποιημένη, μπορεί να κάτσω και μία ώρα να φτιαχτώ.
• Τον αυθορμητισμό, τον έχεις «πληρώσει»;
Πάντα! Είτε έχει να κάνει με τα χαζά, τύπου ότι ντύθηκες και προετοιμάστηκες για να πας σε ραντεβού, είτε πως αντιμετωπίζω τους καινούριους ανθρώπους στη ζωή μου, είτε έχει να κάνει με την δουλειά μου. Πάντα ο αυθορμητισμός, ενώ είναι ένα πάρα πολύ θετικό στοιχείο και δηλώνει έναν άνθρωπο ελεύθερο και ανοιχτό που δεν κάνει διακρίσεις, έχει το κόστος του. Οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ καχύποπτοι, τσιτωμένοι και κλειστοί στις μέρες μας. Πιστεύω ότι είναι πολύ βαρετό μετρώντας μόνο τις κοινωνικές συμβάσεις και αποκλείοντας το παιδί που ‘χεις μέσα σου.
• Εσένα έχει επηρεάσει το παιδί που κρύβεις μέσα σου;
Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται. Από την μία η ανασφάλεια με κάνει να αγχώνομαι περισσότερο με τις καταστάσεις, από την άλλη, όμως, με πεισμώνει. Είναι μία εποχή που όλα κρέμονται από ένα τεντωμένο σχοινί. Τώρα χρειάζεται να δέιξουμε από τι είμαστε φτιαγμένοι και το παιδί μέσα μας αν έχει μάθει μόνο να απαιτεί ή να ονειρεύεται.
• Έχεις φτάσει ποτέ στα άκρα, ώστε να διεκδικήσεις κάτι που σου ανήκει, όπως συμβαίνει στο έργο;
Φωτογραφίες: Γιώργος Αλεξανδράκης
Το ευρύ κοινό την γνώρισε ως ‘’Ρίτα’’ στο «Μίλα μου βρώμικα», για να έρθει στη συνέχεια ο ρόλος της ‘’Ζίνας’’ στο «Με λένε Βαγγέλη». Η Κλέλια Ρένεση, με τον δυναμισμό και τον αυθορμητισμό της, ξέρει να «κλέβει» τις εντυπώσεις. Η γνωστή ηθοποιός μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr για τον «Rain Man», όπου θα κρατά έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, για τον εγωισμό, την κρίση, αλλά και για τον αυθορμητισμό της που «πάντα έχει το κόστος του».
• Από τον «Αθώο ή ένοχο», τη φετινή σεζόν βρίσκεσαι στο πλευρό του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη και του Γιάννη Στάνκογλου, στο «Rain Man» του Don Gordon,στο ''Γκλόρια''. Πώς προέκυψε η συνεργασία;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ακριβώς τι νήματα κινήθηκαν. Ήθελα πολλά χρόνια να δουλέψω με τον Θοδωρή Πετρόπουλο, ο οποίος έχει κάνει την διασκευή- απόδοση του έργου και είχε κινήσει όλη τη διαδικασία, επειδή ήταν δική του ιδέα. Αλλά και με τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και με τον Γιάννη Στάνκογλου θέλαμε να δουλέψουμε. Τον Δημήτρη Λιγνάδη που σκηνοθετεί, δεν τον ήξερα προσωπικά, αλλά γνωριστήκαμε και έχουμε όλοι μία άψογη συνεργασία.
• Στο έργο ο πρωταγωνιστής είναι ένα αυτιστικό άτομο. Έχεις εμπειρία με αυτιστικά άτομα ή χρειάστηκε να κάνεις κάποια έρευνα για τις ανάγκες της παράστασης;
Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω κάνει κάποια έρευνα, αλλά έχω μπει στην διαδικασία να δω κάποιες ταινίες που αφορούν τον αυτισμό. Αν ο ρόλος μου ήταν αυτός του «Rain Man» θα είχα κάνει τρομερή έρευνα. Ωστόσο, εγώ πρέπει να δουλέψω προς μία άλλη κατεύθυνση, ώστε να βρω άλλα πράγματα για τον ρόλο μου. Ο κάθε ηθοποιός κοιτάει να δει κάποια πράγματα που να προσεγγίσει τον ρόλο. Αυτή την στιγμή προέχει να εμβαθύνω σε κάποια άλλα πράγματα και όχι στον αυτισμό.
• Πρόκειται για ένα πολυβραβευμένο έργο. Φοβήθηκες για το νέο αυτό στοίχημα;
Η μόνη αγωνία που έχω, είναι να κάνουμε μία ωραία παράσταση –με την καλή έννοια. Το να συναγωνιστούμε ένα κινηματογραφικό, ενός τεράστιου στούντιο, μιας άλλης δεκαετίας και παγκόσμιου βεληνεκούς, δεν γίνεται και δεν μπαίνουμε σ’ αυτή την διαδικασία. Μιλάμε για ένα άλλο είδος θεάματος, για κινηματογράφο, που είναι τελείως διαφορετικό από το θέατρο. Για να αποδοθεί αυτή η ιστορία στο θέατρο θέλει άλλη δόμηση… Θέλει αναδόμηση! Το στοίχημα που έχουμε βάλει σ’ αυτή την αναδόμηση του κειμένου, είναι να μπορέσουμε να βγάλουμε αλήθειες, αληθινούς χαρακτήρες, με τις δικές τους ιστορίες και καταστάσεις.
• Για 2η συνεχόμενη χρονιά θα πρωταγωνιστείς σε δραματικό έργο (σ.σ. «Αθώος ή ένοχος»). Προτιμάς το δράμα ή την κωμωδία;
Δεν θα το ‘λεγα δραματικό το «Rain Man». Θα το ‘λεγα κοινωνικό με μεγάλη δόση χιούμορ. Αντιμετωπίζει τον αυτισμό με μεγάλη τρυφερότητα που δεν αποτελεί ταμπού να γελάσεις, όταν ο «Rain Man» λέει κάτι που ακούγεται πολύ αστείο. Στο κείμενο υπάρχει αλήθεια! Αυτός ο άνθρωπος ζει διάφορες –μη- λογικές καταστάσεις που φέρνει γέλιο και ιδίως όταν απέναντι του υπάρχει ένας σώφρον άνθρωπος. Έρχονται σε σύγκρουση δύο διαφορετικοί κόσμοι, ένας αυτιστικός και ένας άκρως ρεαλιστικός, με ανθρώπους κανονικούς.
Έχω κάνει αρκετές κωμωδίες στο θέατρο και την τηλεόραση. Πέρσι πειραματίστηκα με έναν ρόλο πιο σκοτεινό, πιο μυστηριώδη. Φέτος κάνω κάτι πιο ξεκάθαρο. Μου αρέσει να πειράζω τα πράγματα, δεν θέλω να κάνω τα ίδια.
• Στο έργο του Don Gordon, ο εγωισμός παίζει τον δικό του καταλυτικό ρόλο στις ζωές των ηρώων. Εσένα, στις σχέσεις σου, σε διακατέχει ο εγωισμός;
Αν με διακατείχε ο εγωισμός θα ήμουν πάρα πολύ δυστυχής. Σίγουρα, υπάρχει εγωισμός, σε όλα τα επίπεδα! Προσπαθώ, όπως όλοι, να μειώσω το «εγώ» μου για να μπορέσω να χωρέσω στο «εμείς». Δεν είναι πολλές φορές εύκολο, γιατί άλλες φορές βγαίνουν και οι ανασφάλειες.
• Στο έργο η ζωή των πρωταγωνιστών αλλάζει ριζικά μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι συναισθημάτων. Σου έχει συμβεί κάτι ανάλογο; Μια έντονη συναισθηματική μεταμόρφωση;
Σίγουρα, όποτε συμβαίνουν οριακά πράγματα στη ζωή, που έχουν να κάνουν με μεγάλα σοκ και ανατροπές, μας αναγκάζουν να αναθεωρούμε τα πράγματα. Αυτό είναι μεγάλη ευλογία, γιατί μετά από ένα τέλος, έρχεται μία αρχή. Αλίμονο, αν δεν αναθεωρούσαμε, όταν χάνεις κάποιον δικό σου άνθρωπο, όταν διαλύεται μία δυνατή σχέση ή όταν οι κολώνες της ζωής σου γκρεμίζονται. Ο άνθρωπος πρέπει να διαπραγματεύεται με τον εαυτό του και με τον πόνο.
• Η οικονομική κρίση σ’ έχει επηρεάσει;
Είμαι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ξοδεύω πολλά, γιατί το μυαλό μου δεν λειτουργεί τόσο πολύ στο υλικό κομμάτι. Είμαι πιο αλλοπαρμένη και θα πάρω μόνο αυτά που χρειάζονται. Η καθημερινότητα μου δεν έχει αλλάξει και πάρα πολύ, λόγω της κρίσης, επειδή ποτέ δεν ζούσα πλουσιοπάροχα, όσα λεφτά κι αν είχα. Ζω πάρα πολύ συντηρητικά, επειδή έτσι είμαι, δεν το ‘χω ανάγκη. Βαριέμαι. Δεν είμαι η κοπέλα που θα πάει πέντε φορές τον μήνα κομμωτήριο, ούτε που θα κάνει μανικιούρ, πεντικιούρ, δεν βγαίνω, δεν χαλάω λεφτά. Είναι η ζωή μου έτσι δομημένη. Δεν έχει πάρα πολλά έξοδα, οπότε ούτως ή άλλως δεν έχω αλλάξει συνήθειες, αλλά έχει αλλάξει ο τρόπος που σκέφτομαι το μέλλον μου. Είμαι πιο φοβισμένη, γιατί μπορεί μέχρι τώρα να ζούσα και να ‘λεγα έχω μέλλον μπροστά μου, επειδή είμαι νέα κοπέλα, αλλά πλέον είναι πάρα πολύ αμφίβολα.
• Επειδή είσαι δημόσιο πρόσωπο… δεν σ’ απασχολεί η εμφάνιση σου;
Η αλήθεια είναι ότι θα ‘πρεπε να προσέχω λίγο περισσότερο την εμφάνιση μου, αλλά έχω μία τάση να ‘μαι αυθόρμητη κι όπως νιώθω έτσι κάνω. Δεν τα προσέχω τόσο πολύ, αλλά άμα θέλω να βγω κάπου περιποιημένη, μπορεί να κάτσω και μία ώρα να φτιαχτώ.
• Τον αυθορμητισμό, τον έχεις «πληρώσει»;
Πάντα! Είτε έχει να κάνει με τα χαζά, τύπου ότι ντύθηκες και προετοιμάστηκες για να πας σε ραντεβού, είτε πως αντιμετωπίζω τους καινούριους ανθρώπους στη ζωή μου, είτε έχει να κάνει με την δουλειά μου. Πάντα ο αυθορμητισμός, ενώ είναι ένα πάρα πολύ θετικό στοιχείο και δηλώνει έναν άνθρωπο ελεύθερο και ανοιχτό που δεν κάνει διακρίσεις, έχει το κόστος του. Οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ καχύποπτοι, τσιτωμένοι και κλειστοί στις μέρες μας. Πιστεύω ότι είναι πολύ βαρετό μετρώντας μόνο τις κοινωνικές συμβάσεις και αποκλείοντας το παιδί που ‘χεις μέσα σου.
• Εσένα έχει επηρεάσει το παιδί που κρύβεις μέσα σου;
Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται. Από την μία η ανασφάλεια με κάνει να αγχώνομαι περισσότερο με τις καταστάσεις, από την άλλη, όμως, με πεισμώνει. Είναι μία εποχή που όλα κρέμονται από ένα τεντωμένο σχοινί. Τώρα χρειάζεται να δέιξουμε από τι είμαστε φτιαγμένοι και το παιδί μέσα μας αν έχει μάθει μόνο να απαιτεί ή να ονειρεύεται.
• Έχεις φτάσει ποτέ στα άκρα, ώστε να διεκδικήσεις κάτι που σου ανήκει, όπως συμβαίνει στο έργο;
