Συνέντευξη στον Παναγιώτη Μουλόπουλο
Ο Δημήτρης Μαυρόπουλος επί 37 χρόνια έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα στο σανίδι, ενώ έχει δώσει δυναμικό «παρών» σε τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. Συναντήσαμε τον γνωστό ηθοποιό στο «Pasaji» (Στοά Σπυρομήλιου) και συζητήσαμε για τη φετινή σεζόν, τις οικονομικές απολαβές, αλλά και την πολιτική εν έτη 2013.
Κάντε μου έναν απολογισμό για τη φετινή σεζόν. Πώς αισθάνεστε που είχατε και φέτος δουλειά;
Οι ηθοποιοί δεν έχουμε κανένα πρόβλημα αγωνίας, γιατί το ζούμε συνέχεια, καθώς ψάχνουμε δύο φορές το χρόνο για δουλειά. Σε όλη αυτή τη πτώση της τηλεόρασης, στον περιορισμό των παραστάσεων, είναι γεγονός ότι βρίσκονται ηθοποιοί εξαιρετικής αξίας και ιστορίας χωρίς δουλειά . Σημασία δεν έχει να έχεις δουλειά, αλλά τι δουλειά θα κάνεις και πόσο καλά θα την κάνεις.
Φέτος είναι ότι χειρότερο έχουμε ζήσει μέχρι τώρα. Ωστόσο ο κόσμος τίμησε το θέατρο με τον καλύτερο τρόπο. Ο κόσμος πάντα μας ταΐζε και μας φρόντιζε. Μας τιμά με την παρουσία του και πληρώνει. Έτσι υπάρχουν τα θέατρα και οι καλλιτέχνες. Η φετινή χρονιά πέρα από τις δυσκολίες ήταν αισιόδοξη και δυνατή. Καταλαβαίνουμε την αγωνία που ζουν κάποιοι που απολύονται ή κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, αλλά πιστεύω δεν μπορούμε να το λύσουμε συζητώντας . Πρέπει να είμαστε πιο μάχιμοι, γιατί έρχονται και τα χειρότερα…
Γενικά, είστε αισιόδοξος;
Πάντα! Εγώ έχω μία αρχή: Αν είμαι γερός όλα θα τα κάνω. Αρκεί να μην βιαζόμαστε και να μην διεκδικούμε περισσότερα από αυτά που μας ανήκουν. Για μένα αυτό που μου ανήκει στη ζωή, αλλά και στον καθένα μας, είναι αυτό που μας κάνει ωφέλιμους, χρήσιμους και μας εξυπηρετεί. Πρέπει να σταματήσουμε τη ζωή του «φαίνεσθε», αλλά του «είσαι». Πρέπει να φαίνομαι; Γιατί; Πρέπει να είμαι! Αυτός είναι ο λόγος που φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση: Ζήσαμε ένα ακριβό και μεγάλο όνειρο και αδιαφορήσαμε για την καθημερινότητα μας ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ πολύ πιο σημαντική και φθηνή.
Έχουν χαθεί οι ανθρώπινες αξίες στο γενικότερο πλαίσιο της κρίσης;
Το αξιακό σύστημα του καθενός δεν μπορεί να είναι ελαστικό και να αυξομειώνεται ανάλογα με τις εποχές. Κατά την ταπεινή άποψη μου, πιστεύω ότι το αξιακό σύστημα πρέπει να το υπηρετείς καθημερινά. Κάποιοι δεν ήταν ώριμοι να αντιμετωπίσουν αυτή την ευμάρεια, όπου την είδαν ως όχημα ζωής. Μόνο που κατέβηκαν νωρίς και ξέμειναν ξυπόλητοι και γυμνοί. Δύσκολη τώρα η διαδρομή. Δεν είναι όλα χρήμα, επίδειξη, πλούτος, αλλά επικοινωνία, επαφή με τον κόσμο, χαρά και κατανόηση με τους ανθρώπους. Τη σύμπνοια και την έγνοια μεταξύ μας τα θεωρώ πολύ σημαντικά!
Εκτός από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, δεν έχει σημασία και να πληρώνεται ένας ηθοποιός;
Πληρωνόμαστε. Παρ’ όλες τις δυσκολίες. Έχουμε πολύ υψηλό επίπεδο θεάτρου στο παγκόσμιο θεατρικό χάρτη. Με τους καλλιτέχνες σε οποιαδήποτε μορφή της τέχνης που προσπαθούν για το καλύτερο με πολλές επιτυχίες, η επιβίωση είναι αναλογική. Ούτε οι παλαιότερες υπερβολές, αλλά ούτε και η μιζέρια βοηθούν σήμερα κανέναν μας. Ούτε και η ευκαιρία που βρήκαν αρκετοί να κλαίγονται και να εκβιάζουν κόβοντας μισθούς. ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ δεν ζητιανεύουμε…..
Τη Τέχνη και την υποκριτική σου αξία δεν την πληρώνεσαι μονό σε χρήματα, αλλά σε ρόλους και με την αποδοχή του κόσμου και των συναδέλφων. Τα υπόλοιπα είναι ΤΙΠΟΤΑ…
Είστε ικανοποιημένος από τα λεφτά που έχετε βγάλει από τη δουλειά σας;
Έζησα και ζω με αξιοπρέπεια. Φρόντισα να μη χρωστάω σε κανέναν –με χρωστάνε και δεν χρωστάω. Είμαι καλά. Στη σημερινή εποχή που τίθεται θέμα επιβίωσης είναι καλό να είσαι μαζεμένος.
Ποια είναι η μεγαλύτερη υπερβολή που έχετε κάνει;
Στη ζωή μου, δεν έκανα υπερβολές, αλλά μισώ τσιγκούνηδες, τους μίζερους και τους ανθρώπους που δεν έχουν χιούμορ –αν βρεθεί κάποιος που να μην έχει χιούμορ, όχι μόνο να μην κάνει παρέα μαζί μου, αλλά να μην κυκλοφορεί σε απόσταση3 χλμ.
Ωστόσο στην «Τρελή, τρελή σαραντάρα» υποδύεστε ένα τσιγκούνη…