Ο Νίκος Σιακούφης έφυγε από την Άρτα σε ηλικία 18 χρονών, προκειμένου να ακολουθήσει αυτό που αγαπά. Τη μουσική. Έχοντας, ήδη, ηχογραφήσει και κυκλοφορήσει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο: «Χάρτινα τρένα», ο ίδιος μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr, για τη μουσική, τις «γνωριμίες», τα όνειρα, αλλά και τα νέα του επαγγελματικά σχέδια.
Στα 18 σου έφυγες από την Άρτα, προκειμένου να συνεχίσεις την παράδοση σημαντικών ροκ τραγουδοποιών από την περιφέρεια. Πώς μπήκε η μουσική στη ζωή σου; Η μουσική υπήρχε μέσα μου από τη μέρα που γεννήθηκα, πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάει… Η πραγματική ενασχόληση όμως, η δημιουργική καλύτερα, μπορώ να πω ότι ξεκίνησε μετά από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό που είχα στα 19 μου και έκλεισε για πάντα την πόρτα του επαγγελματικού αθλητισμού, που είχα βάλει σαν στόχο στη ζωή μου, εντελώς ξαφνικά και μάλλον λειτούργησε σαν υποκατάστατο προκειμένου να μετριάσω την πικρία μου. Από ‘κει και πέρα τα πράγματα πήραν μόνα τους το δρόμο που οδήγησε μέχρι τα ‘’χάρτινα τρένα’’.
Όταν πήρες τη σημαντική, αυτή, απόφαση αγχώθηκες, επειδή δεν είχες τις λεγόμενες «γνωριμίες»;
Καθόλου, το ήξερα από την αρχή, απλά πίστευα πάντα ότι στην πορεία θα συναντούσα άτομα που θα πιστέψουν σε μένα και θα με οδηγήσουν στον δύσκολο δρόμο, όπως και έγινε… Οι γνωριμίες όταν έρχονται σε βάθος χρόνου, έρχονται απλά για να σε επιβεβαιώσουν σαν καλλιτέχνη, αυτό που χρειάζεται είναι η πίστη και η θέληση στην αρχή του ταξιδιού.
Καθόλου, το ήξερα από την αρχή, απλά πίστευα πάντα ότι στην πορεία θα συναντούσα άτομα που θα πιστέψουν σε μένα και θα με οδηγήσουν στον δύσκολο δρόμο, όπως και έγινε… Οι γνωριμίες όταν έρχονται σε βάθος χρόνου, έρχονται απλά για να σε επιβεβαιώσουν σαν καλλιτέχνη, αυτό που χρειάζεται είναι η πίστη και η θέληση στην αρχή του ταξιδιού.
Ποια είναι τα πρότυπα σου; Στη ζωή μου δεν είχα σταθερά πρότυπα κι αυτό ίσως είναι πολύ θετικό γιατί ποτέ δεν συμπεριφέρθηκα μονόπλευρα στις μουσικές μου επιλογές και κατ’ επέκταση δημιουργίες. Θαυμάζω όμως πολλούς καλλιτέχνες της ελληνικής σκηνής που ξέρω ότι ξεκίνησαν όπως κι εγώ, από το πουθενά και με την πίστη στον εαυτό τους και μόνο, βρήκαν τη θέση τους στον μουσικό κόσμο.
«Χάρτινα τρένα» ο τίτλος της πρώτης σου δισκογραφικής δουλειάς. Όταν πρόκειται για τα όνειρα μας είναι όντως «χάρτινα» τα…μεταφορικά που αναλαμβάνουν χρέη συνοδοιπόρου; Αυτά είναι η ίδια η ζωή, αυτή που σου δίνει τόσες εμπνεύσεις, δυσάρεστες πολλές φορές και άλλες ευχάριστες και σε κάνει να τρέμεις στη σκέψη ότι το μέλλον θα σε κάνει να εκφραστείς κινούμενος σε έναν λαβύρινθο, που η έξοδος ίσως να μην βρεθεί ποτέ !
Μίλησε μας για τα «Χάρτινα τρένα». Είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, που κινήθηκε κυρίως με βάση τα συναισθήματα από εμπειρίες που είχαν σχέση με την ίδια μου τη ζωή και μόνο. Όλα τα τραγούδια είναι πραγματικές ιστορίες του παρελθόντος, εκφρασμένες με τον δικό μου τρόπο, όπως τις βίωσα τις συγκεκριμένες στιγμές της έμπνευσης. Το άλμπουμ μιλάει για τον έρωτα, τον ενθουσιασμό, την απογοήτευση, ακόμη και το θάνατο, με στοιχεία μοντέρνου ροκ, σε ρυθμούς έντονους κάποιες φορές, αλλά κινούμενο και πιο ατμοσφαιρικά όταν οι στιγμές το επιβάλουν . . . ! Περιλαμβάνει 11 τραγούδια σε δικούς μου στίχους και μουσική, ένα κομμάτι ενός φίλου που σημαδεύει το παρελθόν μου, σε μια δύσκολη στιγμή, αλλά και την διασκευή ενός τραγουδιού σαν αγγλόφωνο πειραματισμό! Χρειάστηκε η βοήθεια 12 φίλων και πολλή τύχη, μέχρι το αποτέλεσμα να επιβεβαιώσει την προσπάθεια περίπου δύο ετών.
Εμπειρίες και πρόσωπα από το παρελθόν, αλλά και ανησυχίες των νέων ανθρώπων στην πρώτη θεματική γραμμή του album. Τι αναπολείς από το παρελθόν; Το μοναδικό πράγμα που αναπολώ είναι η πραγματική ελευθερία, η ξεγνοιασιά της εποχής εκείνης και οι έντονες ανθρώπινες σχέσεις. Δυστυχώς δεν είναι πολλά χρόνια πίσω και αυτό είναι που με κάνει να ανησυχώ περισσότερο και να λυπάμαι. Τα πράγματα άλλαξαν πολύ γρήγορα χωρίς να προλάβουμε να προσαρμοστούμε!
Το πρώτο single, η «Υπέροχη μέρα», μιλά για την αισιοδοξία και την αντιμετώπιση των προβλημάτων μ’ ένα χαμόγελο. Είναι εύκολο στις μέρες μας; Αν αντιμετωπίσεις τη δυσκολία με χαμόγελο, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρεις το κουράγιο να την αντιμετωπίσεις. Αν ακόμη βρεις τη δύναμη αυτή τη δυσκολία να την μοιραστείς με τον συνάνθρωπό σου, τότε είναι σίγουρο ότι έχεις αποφασίσει να βρεις τον τρόπο να δώσεις τις λύσεις. Άλλωστε η ‘’υπέροχη μέρα’’ είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε ενώ βρισκόμουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Ήταν η δική μου απάντηση στη δυσκολία της στιγμής.
Πιστεύεις ότι η ροκ μουσική, έχει μέλλον; |Αν και δεν μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου σαν καθαρό ροκά, με την έννοια που οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους, είναι το είδος της μουσικής που έχει βρει τον τρόπο να μεταλλάσσεται στο χρόνο και να δίνει το στίγμα της κάθε εποχής. Το γεγονός δε ότι η ροκ μουσική κινείται κυρίως από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Η.Π.Α., με τζίρους πολλών μηδενικών, είναι ένα γεγονός που μας πείθει ότι έχει πράγματι πολύ μέλλον ακόμη . . . !
Ποια είναι τα επόμενα σου επαγγελματικά σχέδια; Έχω ήδη αρχίσει να ηχογραφώ για τη δεύτερη δισκογραφική μου δουλειά και αν όλα πάνε καλά θα είναι έτοιμη το φθινόπωρο. Μέχρι τότε λίγη υπομονή γιατί θα είναι κάτι διαφορετικό και πιστεύω ευχάριστη έκπληξη για τους φίλους της μουσικής μου!
Στις 19/1 θα εμφανιστείς στο Stage, στο Περιστέρι, με το Νίκο Ζιώγαλα. Τι θα μας παρουσιάσετε; Θα παρουσιάσω κάποια κομμάτια από τα ‘’χάρτινα τρένα’’ και λίγες διασκευές αγαπημένων καλλιτεχνών σε ακουστικό μοτίβο, όπως ταιριάζει στο concept, της συναυλίας του Νίκου Ζιώγαλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου