Λευτέρης Ελευθερίου: «Οι ηθοποιοί είμαστε πολύ νάρκισσοι»

Του Παναγιώτη Μουλόπουλου

Δέκα ηθοποιοί, ο καθένας με τη δική του πορεία στον χώρο της υποκριτικής, ετοιμάζονται να ξανά περάσουν από μία διαφορετική «Οντισιόν» για τις ανάγκες της ομώνυμης μουσικό-χορευτικής παράστασης που έχει επιμεληθεί ο Αλέξανδρος Ρήγας, έχοντας στο πλευρό του τον Παντελή Καναράκη και τον Στέλιο Κάτσαρη.

Σε αυτή την εναλλακτική πρόταση της νυχτερινής ζωής στην Αθήνα, οι: Γιάννης Μποσταντζόγλου, Σωτήρης Καλυβάτσης, Σοφία Βογιατζάκη, Νατάσα Καλογρίδη, Λευτέρης Ελευθερίου, Ζώγια Σεβαστιανού, Βίκυ Κάβουρα, Υακίνθη Παπαδοπούλου, Ευθύμης Ζησάκης, Στέλιος Κάτσαρηςανεβαίνουν στη σκηνή του «FIX», ώστε να χαρίσουν γέλιο στους θαμώνες του νυχτερινού κέντρου επί της λεωφόρου Συγγρού, αλλά και να διεκδικήσουν το δικό τους μερίδιο δόξας.

Λίγο πριν την μεγάλη πρεμιέρα του νέου, αυτού, εγχειρήματος συναντήσαμε στο νυχτερινό κέντρο «FIX» τρεις από τους πρωταγωνιστές. Σ’ ένα από τα διαλείμματα των πολύωρων προβών, ο Λευτέρης Ελευθερίου, ο Ευθύμης Ζησάκης και η Σοφία Βογιατζάκη, μιλούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr!

Ο Λευτέρης Ελευθερίου είναι ένας από τους ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, όπου έχει τον τρόπο του να «κλέβει» την παράσταση. Είτε αυτό αφορά διαφημίσεις γνωστής τηλεφωνικής εταιρείες, είτε σήριαλ, είτε επάνω στο θεατρικό σανίδι. Ο γνωστός ηθοποιός μας μιλά για τη διετή συνεργασία του με τον Αλέξανδρο Ρήγα, για τους κωμικούς και τους δραματικούς ρόλους, τη σκέψη του να ασχοληθεί με το τραγούδι, αλλά και για τις στιγμές με τον γιο του.

Ένας…Κρητικός ανεβαίνει σε νυχτερινή σκηνή για να περάσει από «Οντισιόν»…Πώς προέκυψε η νέα, αυτή, συνεργασία;

Είναι μία ξεχωριστή μουσική παράσταση του Αλέξανδρου Ρήγα. Είχαμε συνεργαστεί και πέρσι στην επιθεώρηση (σ.σ. «Ζείτε Παίδες Ελλήνων») και επειδή η επιθεώρηση έχει ανάγκες από τον ηθοποιό, διαφορετικές από αυτές που απαιτούν τα κλασσικά έργα, δοκιμάστηκα και η συνεργασία με τον Ρήγα μετράει 2 χρόνια συνεχόμενα. Με είδε πέρσι και θέλησε στη φετινή δουλειά του να με… επαναπροσλάβει.

Όπως έχουν πει και άλλοι συνάδελφοι σου, ο Αλέξανδρος Ρήγας, είναι λίγο «απαιτητικός» από τους συνεργάτες του. Τι πιστεύεις ότι ξεχώρισε πάνω σου και συνεργάζεστε για 2^η συνεχή χρονιά;

Νομίζω είμαι το ίδιο απαιτητικός κι εγώ και αρκετά ακομπλεξάριστος. Αυτά που θα μου δώσει, αυτά θα υποδυθώ. Δεν έχει χρειαστεί να αλλάξω κανένα ρόλο. Όπως και οι υπόλοιποι συνάδελφοι που έχει επιλέξει, έχουμε ένα τέτοιο κλίμα που βοηθάει πάρα πολύ το να φέρει στη δουλειά ένα πολύ καλό αποτέλεσμα που το απαιτεί. Είναι της άμεσης αποτελεσματικότητας και είναι πάρα πολύ απαιτητική η δουλειά του και κυρίως χρονική! Ο ηθοποιός πρέπει να ‘ναι πολύ γρήγορος, άμεσος και να εκτελεί άμεσα την εντολή του σκηνοθέτη. Αυτά νομίζω είναι τα στοιχεία που με έχουν κάνει συνεργάτη του Αλέξανδρου για δύο συνεχόμενα χρόνια.

Μέχρι στιγμής σε έχουμε δει σε κωμικούς ρόλους. Θα σ’ ενδιέφερε να υποδυθείς και έναν δραματικό;

Θα ήθελα! Στην «Άγρια Δύση» έχω κάποια δραματικά σημεία. Έτσι μου ‘χουν πει τουλάχιστον, ότι με βλέπουν και σε πιο διαφορετικές φάσεις απ’ ότι με έχουν συνηθίσει, αν και είναι κωμικός ο τόνος του έργου. Έχει σημεία που απαιτούν τη δραματικότητα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα! Και παραπάνω θα ‘θελα… Για μένα η κωμωδία που κάνω εγώ και έχει δραματικά στοιχεία, θεωρώ ότι είναι καλή κωμωδία. Να πηγάζει μέσα από το δράμα. Αν δεν πατάει πουθενά, δεν έχει κανένα νόημα. Και δυστυχώς, επειδή είμαστε μαζοχιστές, σαδιστές και γελάμε με το δράμα του άλλου, άμα πετύχει το δράμα, πετυχαίνει και η κωμωδία.

«Οντισιόν» ο τίτλος της μουσικής, αυτής, παράστασης. Τι θυμάσαι από την πρώτη οντισιόν;

Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω πολύ πάει σε οντισιόν. Από νωρίς ένιωσα σίγουρος για τον εαυτό μου και βρήκα, όντως, δουλειά και στο εμπορικό θέατρο γρήγορα, αλλά και στις ομάδες που δούλεψα ήταν τελείως διαφορετικό από το καθεστώς που πρέπει οι ηθοποιοί να πηγαίνουν από οντισιόν. 
Σαν οντισιόν, αυτό που θυμάμαι, ήταν αυτή του «Μίρι» στη «Γενιά των 592 ευρώ», όπου πήγα ως κάτι μη αναμενόμενο. Ο Λάμπρος μου ‘λεγε ότι ενθουσιάστηκε, γιατί είχα πάει με ένα χαραχτήρα ψιλό-έτοιμο. Αυτό που θα ήταν στη τηλεόραση. Ήταν μία από τις οντισιόν που μου θύμισε πόσο προετοιμασμένος πρέπει να πηγαίνεις σε μία δουλειά.

Αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη παράσταση, θα σ’ ενδιέφερε να ανέβεις σε νυχτερινή σκηνή ως τραγουδιστής;

Ως τραγουδιστής ξεκίνησα σε group για 11-12 χρόνια –και ακόμα υπάρχει!- και έτυχε επειδή αδρανοποιήθηκε λίγο το group να ασχοληθώ με την ηθοποιία που με πίεζαν και οι φίλοι μου. Εγώ θα ανέβαινα και ως τραγουδιστής και ως ηθοποιός. Δεν είναι κάτι που με τρομάζει η μουσική σκηνή και το τραγούδι. Το σκέφτομαι να σου πω την αλήθεια, αλλά δεν τρελαίνομαι. Η ηθοποιία με κέρδισε!

Από την «Άγρια δύση» στην «Οντισιόν». Χρόνος για την οικογένεια και το παιδί υπάρχει;

Το πρωί ξυπνάω αρκετά νωρίς, δεν έχω τέτοια θέματα. Τώρα με το παιδί, είναι σαν φυσικό ναρκωτικό το να βρεθείς μαζί του το πρωί και να το ζήσεις. Είναι ηλικίες που, δυστυχώς, έρχονται και δεν ξανά έρχονται. Θέλω να τη ζήσω και αισθάνομαι πολύ τυχερός που το ζω. Ένα μήνα θα κουραστώ και μετά θα προσπαθήσω να επανακάμψω… Δεν θέλω να γίνω δούλος της δουλειάς. Η οικογένεια μου αρέσει και θέλω να κάνω πολλά παιδιά. Επίσης, έχει μετατεθεί και πολύ το κέντρο βάρος του εγωισμού μου με την οικογένεια. Οι ηθοποιοί είμαστε πολύ νάρκισσοι. Μόλις γεννήθηκε το παιδί, μετατέθηκε ο εγωισμός πάνω σ’ αυτό, οι οικονομικές απολαβές. Έχω αρχίσει να γίνομαι λίγο πιο τσιγκούνης με τον χρόνο μου, για να βλέπω την οικογένεια.

Έχεις μπει στην διαδικασία του ναρκισσισμού;

Πάρα πολλές φορές! Το επάγγελμα έχει τρομερή έκθεση, θες και ο ναρκισσισμός να ‘ναι αρεστός και στα ύψη του. Είναι πολύ δύσκολο επάγγελμα. Ξέρεις, το να φτάσεις σε ένα επίπεδο, να ισορροπήσεις μέσα σου, με το να μην είσαι νάρκισσος, αλλά και να αποδεχτείς και να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να καταφέρεις να εκθέσεις αυτό που –αναγνωρισμένα- κάνεις καλά. Το καλύτερο για να μην είσαι νάρκισσος, είναι να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς και μόλις τελειώνει να το ξεχνάς. Να είσαι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας.

Παράλληλα με τις θεατρικές σου υποχρεώσεις, συζητάς τους τελευταίους μήνες και για την επιστροφή σου στην τηλεόραση. «Πίσω στο σπίτι», στο οποίο αναμένετε ακόμα το πράσινο φως, για να ξεκινήσετε γυρίσματα…

Είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα στην τηλεόραση, η οποία για να επιβιώσει έχει ανάγκη τους χορηγούς πια. Όσοι άνθρωποι ασχολούνται στα Μέσα χρειάζονται τους χορηγούς. Ζούμε μία παρεξηγημένη εποχή που έχει παρεξηγηθεί η διαφήμιση, αλλά από την άλλη δεν έχουμε λεφτά και από την άλλη τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν δεν υπάρξει ρευστότητα. 
Είμαστε σε μία τραμπάλα που πρέπει να βρούμε το όριο. Η τηλεόραση έχει ανάγκη τη διαφήμιση! Τώρα πρέπει να βρει χορηγούς, οι οποίοι είναι λιγοστοί, οι ηθοποιοί είχαμε πάρα πολύ υψηλά κασέ και τώρα πρέπει να τα ρίξουμε! Όμως και τα κανάλια πρέπει να γίνουν λίγο πιο συνεπή. Δεν γίνεται ο ηθοποιός να έχει συμφωνήσει να πληρωθεί στο 8μηνο, να έχει τελειώσει το σήριαλ, οπότε και εσύ θα τους κυνηγάς για να πληρωθείς… Πρέπει να δοθεί ένα σύστημα αξιών που να έχει ισχύ. 
Για να συμμετέχω στο «Πίσω στο σπίτι», αν με θέλουν, θα κάνω μία έξτρα συζήτηση για το θέμα της αποπληρωμής.

Στο θέατρο είστε με ποσοστά, στην τηλεόραση δεν γίνονται όπως πρέπει οι πληρωμές –καθώς και από την «Γενιά των 592 ευρώ» δεν έχετε εξοφληθεί-… Σ’ αγχώνει όλη αυτή η κατάσταση;

Πάρα πολύ και ειδικά τώρα που είμαι πατέρας, να μπορώ να φέρω στο σπίτι τα απολύτως απαραίτητα, να μπορώ να πληρώσω μία ασφάλεια υγείας, γιατί βλέπεις ότι καταρρέουν όλα. Κι αυτό με αγχώνει ακόμα περισσότερο! Τα ζούμε όλοι αυτό, γιατί δεν είναι μόνο μισθωτοί, αλλά είναι και γιατροί και δάσκαλοι. Με «καίει» να πληρωθώ, αλλά ξέρεις ότι πρόκειται για ένα επάγγελμα πιο ελεύθερο και –ίσως- σου αποφέρει πράγματα στην πορεία.
Η τηλεόραση πολλές φορές βοήθησε, γιατί έχεις και το «τρακ» ότι θα κάνεις μία δουλειά με λιγότερα λεφτά ή και καθόλου. 
Όταν μπαίνω σε μία δουλειά, μπαίνω για να συμφωνήσω ένα ποσό για να μπορώ να υπάρχω. Φαντάσου, ότι στη «Γενιά» δεν παζαρέψαμε καν τα λεφτά, γιατί ήταν τα λεφτά που οι άνθρωποι άντεχαν να δώσουν. Υπάρχουν ηθοποιοί που παζαρεύουν τα λεφτά και τα τετραπλασιάζουν ποσά, με τα κανάλια να μην μπορούν να δώσουν λεφτά.

Εσύ υπήρξες στην ομάδα των ηθοποιών που ζητούσαν παραπάνω λεφτά;

Όχι, γιατί δεν πρόλαβα να ζήσω καθόλου αυτή την εποχή. Εγώ ήμουν μέσα στην κρίση και δυστυχώς πρόλαβα την πτώση των κασέ και μόνο την δυστοκία από πλευράς συζήτησης για πληρωμές. 
Επίσης, σαν χαρακτήρας δεν θέλω να δημιουργώ για κανένα λόγο, κανένα κακό κλίμα. Ούτε στο σημείο να φτάσει ο εκάστοτε εργοδότης να ζητάει παράλογα πράγματα. Οπότε, κρατάω το budget σε ένα σημείο που εξυπηρετώ το προϊόν ή τη δουλειά που κάνω και εγώ κρατάω μία ανθρώπινη πλευρά σ’ αυτό που κάνω, ώστε να μην ευτελίζω τελείως. 
Κρατιέμαι σε ένα μέτριο οικονομικό επίπεδο, αλλά επαγγελματικά να δίνω το καλύτερο μου!