Συνέντευξη στον Παναγιώτη ΜουλόπουλοΑπό τους πιο γνωστούς stand up comedian, ο Γιώργος Χατζηπαύλου, έχει τον τρόπο να κερδίζει το θερμό χειροκρότημα του κοινού σε κάθε live εμφάνιση του, ενώ παράλληλα, τον ακούμε να αφηγείται τις ιστορίες των παιχτών στο «Κάτι Ψήνεται». Ο ίδιος, μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr, για την παράσταση με τίτλο «Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα φέτος», για την τηλεόραση, αλλά και για τις υψηλές τιμές στα θέατρα που συνοδεύονταν με το «πέπλο κουλτούρας». Από το στόχαστρο του, όμως, δεν λείπουν και οι… «ξεπεσμένες τηλεπερσόνες» που καταφεύγουν στο stand up για «εύκολη» λύση.
• «Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα» φέτος, όπως προμηνύει και η παράσταση που παρουσιάζεις στο Θέατρο «Εν Αθήναις»…
Ο τίτλος δεν αφορά στην οικονομική κατάσταση, αλλά είναι μία παράσταση για τους άντρες, τις γυναίκες, το σεξ και τη ζωή μας. Εμείς, επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο κομμάτι της σχέσης των φύλλων, που όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο δύσκολο, γιατί μπαίνει η τεχνολογία στη μέση και για ένα σωρό λόγους.
• Δεν έχεις πολιτικές αναφορές. Γιατί;
Δεν είμαι της άποψης να έρχεται κάποιος να περάσει ένα χαλαρό δίωρο και να του θυμίζεις, γιατί βγήκε από το σπίτι. Το θεωρώ άτοπο ως ένα βαθμό ή και δεν μου πάει εμένα σαν καλλιτεχνική έκφραση να ασχοληθώ με αυτό το πράγμα.
• Μέχρι στιγμής, ποια είναι τα δείγματα από την αποδοχή του κόσμου;
Παίζουμε κάθε Παρασκευή & Σάββατο και η αποδοχή είναι εξαιρετική. Αυτό που κάνω, δεν είναι ένα ακριβό θέαμα –έχουμε 8 και 10 ευρώ εισιτήρια. Αυτός ο τρόπος ψυχαγωγίας υπήρχε, αλλά για κάποιο λόγο τα τελευταία χρόνια είχε μπει στην άκρη. Τα ανούσια και ακριβά είδη διασκέδασης –για παράδειγμα τα μπουζούκια -τα οποία χρειάζονται για να ξεδώσεις-, τα είχαμε ταυτίσει με το υψηλό κόστος.
Πρακτικά, σήμαινε, ότι αν δεν είχες λεφτά, δεν μπορούσες να κατακτήσεις την υψηλή διασκέδαση. Τώρα, υπάρχει μία λογική ψυχαγωγία, δηλαδή να βγω, να διασκεδάσω, να μιλήσω, να σκεφτώ και να ψυχαγωγηθώ. Γίνεται ένας διαχωρισμός, γι’ αυτό και νέοι κωμικοί δουλεύουν, νέες ιδέες γεννιούνται.
Από τη δική μου πλευρά, στο ολοκαίνουριο Θέατρο «Εν Αθήναις», είναι να δημιουργηθεί ένα καινούριο στέκι με προτάσεις που αφορούν τους πάντες!
• Έπρεπε να είχαν συμβιβαστεί νωρίτερα οι επιχειρηματίες, με τα οικονομικά δεδομένα των πολιτών;
Στο θέατρο, υπάρχουν κάποια αντικειμενικά έξοδα που δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Το Θέατρο δεν είναι ένα φτηνό σπορ, αν θες να το κάνεις νόμιμα. Υπάρχουν φορολογικά, το κόστος της παραγωγής και πολλά πράγματα. Μπορείς, ωστόσο, να περιορίσεις το ποσοστό κέρδος όλων. Αυτό που κάναμε με το γραφείο παραγωγής, «Τέχνις», ήταν ένα στρατηγικό σχέδιο, για να μπορέσουμε να ρίξουμε όλα τα κόστη και να καταλήξουμε στο εισιτήριο. Μπορείς άνετα να βάλεις το εισιτήριο 5 ευρώ… Δεν θα βγάλεις, όμως, τα έξοδα.
• Και πάλι «μπαίνεις μέσα»…
Ακριβώς. Υπάρχει η μέση οδός. Εμένα, δεν μ’ αρέσει η καλυμμένη εξαπάτηση. Υπάρχουν χώροι στην Αθήνα που σου λένε ότι για να μπεις και να δεις την παράσταση, πληρώνεις 4-5 ευρώ. Και όταν μπεις μέσα, σ’ αναγκάζει ο σερβιτόρος ή ο barman να αγοράσεις και το ποτό που ‘χει 8-12 ευρώ. Αυτό μ’ ενοχλεί!
Τώρα, υπάρχει η τάση να ρίχνουμε όλοι τις τιμές, διότι αυτό που ξεχνούσαν όλοι τα προηγούμενα χρόνια, είναι ότι η Τέχνη είναι λαϊκό θέαμα. Δεν μπορείς να βάζεις την Τέχνη πίσω από ένα πέπλο κουλτούρας και υψηλής αισθητικής. Η κωμωδία είτε είναι έξυπνη, είτε «εύκολη», είναι ένα λαϊκό είδος Τέχνης που απευθύνεται σε όλους.
Επιπλέον, στην Ελλάδα υπάρχει κι άλλο ένα πρόβλημα που ανέβαζε υπερβολικά το κόστος. Λέγεται προσωπολαγνία. Ποτέ δεν έψαχναν ιδέες, αλλά πρόσωπα και έτσι, έκαναν τηλεοπτικό θέατρο με τηλεοπτική λογική. Τώρα, αναγκάστηκαν να ψάξουν την καλή ιδέα και όχι το πρόσωπο. Αισθάνομαι δικαιωμένος, γιατί ποτέ δεν ήμουν ένα πρωτοκλασάτο πρόσωπο-όνομα, αλλά δούλευα με ουσία. Η εποχή μας ψάχνει και αυτό είναι ευτυχές για εμένα.
• Έχεις νιώσει την εξαπάτηση σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;
Το έχω νιώσει. Πιστεύω, ότι έχει συμβεί σε όλους. Εγώ, ευτυχώς, πάντα έκανα προσεκτικά βήματα και επειδή διαχειρίζομαι τα κείμενα, την υποκριτική και όλα τα κομμάτια της παράστασης, ήμουν εγώ ο υπεύθυνος για το τελικό αποτέλεσμα. Ίσως η συγκυρία να αδίκησε κάποια δουλειά που είχα κάνει. Στα 12 χρόνια που κάνω την δουλειά, όλες οι συνεργασίες τελειώνουν με θετικό πρόσημο και καλλιτεχνικά, αλλά και ως προς τη διάθεση να συνεχιστεί και γι’ άλλη χρονιά.
• Η ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα, σε γεμίζει παραπάνω άγχος;
Ναι! Νομίζω έτσι πρέπει να είναι. Το άγχος το διαχειρίζομαι λιγάκι, γιατί είναι μία δημιουργική αγωνία σε κάποιες περιπτώσεις. Επειδή περνάς από πολλά στάδια «παρασκευής» τελικού προϊόντος, πρέπει να ‘χεις το νου σου σε όλα. Αυτό που κάνω, είναι μόνιμη διαδικασία! Και παραστάσεις να μην έχω, δουλεύω. Είναι σαν τη γυμναστική… προπονείσαι είτε έχεις αγώνες είτε όχι, για να είσαι σε φόρμα. Γελάω πάρα πολύ, όταν ακούω ηθοποιούς να λένε ότι «φέτος θα κάνουν stand up». Συνήθως, αυτό το κάνουν κάτι ξεπεσμένες τηλεπερσόνες που δεν έχουν στον ήλιο…μοίρα πια και αποφασίζουν να κοροϊδέψουν τον κόσμο, λέγοντας τρία ανέκδοτα και 5 τραγούδια.
• Δηλαδή, το θεωρούν εύκολη λύση…
Ναι. Φαίνεται αμέσως πόσο άχρηστοι είναι σ’ αυτό το είδος. Ο Γούντι Άλεν, ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο Τζιμ Κάρεϊ, που ξεκίνησαν το stand up, δεν σταμάτησαν ποτέ! Το κοινό, πλέον, ξεσκαρτάρει πάρα πολύ γρήγορα. Όλο και λιγότεροι πάνε να δουν κάποιον, που κάνει μία μπαρούφα, επειδή τον είδαν στην τηλεόραση.
• Το λεγόμενο «ξεσκαρτάρισμα», δεν θα μπορούσε να ‘χε συμβεί νωρίτερα; Τότε που όλοι πετούσαν στα σύννεφα και έπαιρναν τα εκατομμύρια;
Δεν με ενοχλεί να βγάζει κανείς τα εκατομμύρια, αφού υπάρχει ο νόμος που λέει «τα φέρνεις, τα παίρνεις». Αυτό που μ’ ενοχλεί, είναι η σαφέστατη απουσία δεύτερης σκέψης. Τα τελευταία 20 χρόνια που κυριαρχεί η ιδιωτική τηλεόραση, «πάτησε» σε φόρμες του εξωτερικού, δεν ακολουθήθηκε καμία απ’ αυτές. Φτιάξαμε ένα δικό μας πράγμα, το οποίο ήταν λίγο περίεργο. Πρακτικά, δεν σε καθιερώνει το γυαλί, οπότε δεν θα μπορούσε να γίνει το ξεσκαρτάρισμα, αν δεν υπήρχε η ανάγκη και η απουσία χρημάτων. Το να έχεις να ξοδέψεις κάποια ευρώ παραπάνω, δεν πειράζει. Τώρα, όμως, κάνεις μία έρευνα αγοράς, γιατί μετράει μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
• Στα 12 χρόνια που βρίσκεσαι στο συγκεκριμένο χώρο, έχεις βγάλει λεφτά;
Το stand up δεν είναι μία δουλειά που ζεις σε σταθερή βάση, γιατί δεν διαρκεί όλη τη σεζόν και δεύτερον ζούμε σε μία χώρα όπου το μισό και πλέον χρόνο έχει πολύ ζέστη και δυστυχώς δεν προσφέρονται οι χώροι για το stand up εύκολα. Βγάζεις ένα ποσό που συμπληρώνει το εισόδημα σου –αν έχεις από κάπου άλλου- και κάποιες φορές στέκεται σαν ένας αξιοπρεπής μισθός, σχεδόν βασικός. Δεν έχω βγάλει εκατομμύρια και δεν ήταν ποτέ στις φιλοδοξίες μου. Αν στόχευα στα πολλά λεφτά, θα έκανα μία άλλη δουλειά.
• Πιστεύεις, έπρεπε να έρθει η κρίση για να εφεύρουν καινούριες ιδέες; Τώρα, οι καινούριες και οι φρέσκιες ιδέες, αναδεικνύονται πιο εύκολα, λόγω ανάγκης! Δεν είναι ότι δεν υπήρχαν, αλλά δεν υπήρχε λόγος να τους αναζητήσει η κεντρική εξουσίας προβολής (σ.σ. η τηλεόραση). Όσα χρόνια είμαι στην κωμωδία, δεν έχει τύχει να συναντήσω στέλεχος καναλιού, το οποίο να ‘χει βγει να ψάξει.
• Το stand up comedy, δεν είναι τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα. Πιστεύεις ότι μπορεί να γίνει μία νέα «μόδα»;
Είναι το πιο δυνατό είδος κωμωδίας, ένας επιθεωρησιακός μονόλογος, καθώς ήταν το φιλέτο της επιθεώρησης. Έχει συνέχεια αστεία, οπότε και ο καλός κωμικός πρέπει να παίρνει 8 με 10 αστεία γέλια μέσα στο λεπτό. Είναι τόσο πυκνός και περιεκτικός λόγος, που δεν υπάρχει και ο 4ος τοίχος. Υπήρξαν ομάδες που κορόιδευαν τον κόσμο και έπαιζαν εις βάρος του, με αποτέλεσμα να το φοβούνται.
• Τι ρόλο έπαιξε ο… Γούντι Άλεν στην απόφασή σου να ασχοληθείς με το stand up comedy; Καμία απολύτως. Θαυμάζω την δουλειά του, είναι στο ίδιο μήκος κύματος με εμένα ως προς τον τρόπο σκέψης, όπως συμβαίνει και με εκατοντάδες άλλους καλλιτέχνες. Έχει τεράστιο έργο από βιβλία, θεατρικά, ταινίες, είναι ένας τρόπος σκέψης που αντιλαμβάνεται την καθημερινότητα, που εκφράζει και εμένα.
• Εσένα ποια είναι η πηγή έμπνευσης για να γράψεις; Η καθημερινότητα, η ζωή, τα ζευγάρια. Αυτό που λένε οι Αμερικάνοι: Παρατηρείς τα πράγματα που δεν παρατηρούν οι άλλοι…
• Θα σ’ ενδιέφερε να γράψεις και για την πολιτική επικαιρότητα; Αναμφίβολα έχει πλούσιο υλικό! Ναι, με την διαφορά ότι αυτοί είναι πιο αστείοι από εμάς, έτσι όπως συνεχίζουν το πράγμα. Κοίτα, από θέση, ποτέ δεν μ’ ενδιέφερε, ούτε με έμπνεε, παρόλο που στο ραδιόφωνο και σ’ άλλες δουλειές που έχω κάνει έχω ασχοληθεί ελάχιστα. Επίσης, η πολιτική επικαιρότητα έχει την εξής ιδιαιτερότητα: Κάτι που συμβαίνει σήμερα, σε δύο εβδομάδες θα είναι παρελθόν. Το κοινό στην καλή κωμωδία, γελάει με τον εαυτό του, γιατί αναγνωρίζει συμπεριφορές και πράξεις, οπότε μ’ ενδιαφέρει να επικεντρώνομαι στους ανθρώπους.
• Αν και δεν είσαι ηθοποιός τα καταφέρνεις περίφημα… Η κωμωδία –κυρίως το stand up- δεν πρέπει να είσαι ηθοποιός για να το κάνεις. Ίσα-ίσα, πολλές φορές οι ηθοποιοί το φοβούνται επειδή υπάρχει η απουσία του λόγου. Είναι μία δουλειά που τη μαθαίνεις, καθώς παίζεις… Τα εργαλεία, όμως, που καλλιεργείς κάνοντας το stand up, είναι χρήσιμα για τους ρόλους, είτε σε θέατρο, είτε σε τηλεόραση.
• Παράλληλα, σ’ ακούμε και στο «Κάτι Ψήνεται» του Alpha… Το «Κάτι ψήνεται» είναι αγαπημένο μου project. Και ήταν από τις περιπτώσεις, που όταν ανακοινώθηκε η ζώνη προβολής, όλοι οι τηλεοπτικοί ειδήμονες, που το μόνο που έχουν είναι μία τηλεόραση στο σπίτι, είπαν ότι θα αποτύχει και το έθαψαν. Αυτή τη στιγμή, όπως και τότε, «περνάει» τα νούμερα των δελτίων ειδήσεων. Θεωρώ, ότι έχει την πλάκα του. Εγώ διασκεδάζω πολύ!
• Πώς αντιλαμβάνεσαι την επιτυχία του μαγειρικού real life απέναντι στα δελτία ειδήσεων;
Στην ελληνική τηλεόραση, το κοινό, δεν ενδιαφερόταν για το τι έχει η τηλεόραση. Συνήθως, το ενδιέφερε τι άλλο έχει η τηλεόραση… Τα δελτία ειδήσεων μεταφέρουν απόψεις και όχι την είδηση. Κάθε φορά ακούς τα ίδια πράγματα και την ίδια τρομολαγνία.
• Πώς θα χαρακτήριζες την σημερινή τηλεόραση; Μεταβατική… Έχει φτάσει σ’ ένα σημείο που πρέπει κάτι να αλλάξει, για να βγουν καινούρια πράγματα και ιδέες. Δε νομίζω ότι είχαμε ποτέ εξαιρετική τηλεόραση, αλλά ακριβή.
• Περιστασιακά είχαμε μόνο καλή τηλεόραση, έτσι; Είχαμε εξαιρετικές δουλειές, δεν είχαμε κανάλι που να λέμε «wow» και ότι θα συντονιστώ από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κάποιες φορές, αυτό που λένε μερικοί, ότι «κακώς βλέπουν αυτό το πρόγραμμα», δεν το καταλαβαίνω. Πρέπει να ρωτήσεις γιατί γίνεται αυτό; Και ειδικά στην εποχή του ίντερνετ. Υπάρχει ένα κομμάτι δημιουργών που πλέον στρέφονται εκεί, επειδή η τηλεόραση δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες –και τις πνευματικές! Αυτή τη στιγμή, αρχίζει η μεγάλη μάχη της τηλεόρασης και του ίντερνετ.
• Εσύ ανήκεις στην κατηγορία καλλιτεχνών, όπου έχουν στραφεί στο ίντερνετ. Και συγκεκριμένα στο comedylab.gr… Το web tv έχει περισσότερο μέλλον;
Σαφέστατα. Πρώτα από όλα, τώρα βγαίνουν και τηλεοράσεις που έχουν ενσωματωμένα ίντερνετ, έχουν ελευθερία έκφρασης ως προς τις ιδέες… Το πολύ θετικό που ‘χει το ίντερνετ, για εμένα, είναι ότι συσπειρώνει ανθρώπους άλλης κουλτούρας. Δημιουργοί που έχουν ιδέες! Το ίντερνετ στην Ελλάδα που έχει δημιουργηθεί είναι ένα οικοσύστημα που ανταλλάσσονται ιδέες και φόρμες συνεργασίας.
• Υπάρχει, όμως, και εκεί ένα… χάος. Το comedylab.gr διαφέρει πάρα πολύ. Πέρσι πήρε το πρώτο βραβείο για το καλύτερο web tv στην Ελλάδα… Τώρα, αν βγει κάτι αντίστοιχο, θα είναι για καλό. Μας αρέσει η συνεργασία και η δημιουργία πραγμάτων. Δεν το βλέπουμε ανταγωνιστικά…
INFO:
• Ο Γιώργος Χατζηπαύλου, παρουσιάζει κάθε Παρασκευή & Σάββατο το «Ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα φέτος», στις 21.15, στο Θέατρο «Εν Αθήναις» (Ιάκχου 19, Γκάζι). Μαζί του, σε κάθε live, πολλοί guest καλεσμένοι από τον χώρο της υποκριτικής και της μουσικής.
• Καθημερινά, τον ακούμε να αφηγείται τις ιστορίες των παιχτών του real life μαγειρικής, στον Alpha, «Κάτι ψήνεται».
• Αυτή τη περίοδο, ο Γιώργος Χατζηπαύλου βρίσκεται σε συζητήσεις με μεγάλο τηλεοπτικό σταθμό, για να παρουσιάσει ένα νέο project.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου