Θάνος Μικρούτσικος: «Σέβομαι τα λάθη μου, όσο και τα καλά που έχω κάνει»

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Μουλόπουλο

 Λίγες ημέρες πριν τις δύο εμφανίσεις στη σκηνή του «Παλλάς», ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Δημήτρης Μπάσης, ο Γιάννης Κότσιρας και οι συνεργάτες τους, βρέθηκαν στο studio“Sofita” (Λεωφ. Βουλιαγμένης 272, Αγ. Δημήτριος), για να πραγματοποιήσουν τις πρόβες τους. Αφορμή, η μουσική παράσταση: «Πάντα γελαστοί και γελασμένοι» που θα παρουσιαστεί την ερχόμενη εβδομάδα στο "Παλλάς". 

Έτσι, συναντήσαμε τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr, για την ιδέα της μουσικής, αυτής, παράστασης, για το λαϊκό τραγούδι που είναι «στο DNA του Έλληνα» και την εκάστοτε επιτυχία, αλλά και για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Επιπλέον, ο γνωστός συνθέτης, παραδέχεται ότι έχει κάνει λάθη, μας αποκαλύπτει ποιους τραγουδιστές της νεότερης γενιάς θεωρεί «θησαυρούς» και εξηγεί ποιος είναι ο λάθος δρόμος που έχει πάρει η κυβέρνηση.

«Πάντα γελαστοί και γελασμένοι» ο τίτλος της μουσικής σας παράστασης, όπου παρουσιάζεται για πρώτη φορά όλα τα λαϊκά τραγούδια που έχετε γράψει. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα;

Αυτή η ιδέα προέκυψε από το γεγονός ότι εγώ, μη ανήκοντας στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού και από την καταγωγή μου και από τις σπουδές μου και από την μουσική μου παιδεία, αλλά και από τον τρόπο που γράφω μουσική εδώ και πάρα πολλά χρόνια, είχα αρχίσει να κάνω κάποια τραγούδια που πήγαιναν προς το χώρο του λαϊκού τραγουδιού και είχα αρχίσει να εκπλήσσομαι. Κυρίως, η έκπληξη μου ήταν μεγάλη, όταν πριν από 31 χρόνια κάνω το «Με μία πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις», το Ερωτικό. Ένα τραγούδι που έγινε αυτόματα πανελλαδική επιτυχία μεγάλης εμβέλειας. Είχα απορήσει: Πως εγώ που δεν ανήκω εκεί, πως είναι δυνατόν να γράφω ένα τραγούδι λαϊκό –υπό την έννοια της φόρμας- και να κάνει τέτοια επιτυχία.

Εγώ δεν γράφω τραγούδια, ξέρεις, προσδιορίζοντας εκ των προτέρων «τώρα θα γράψω ένα ροκ», «μία μπαλάντα». Αυτό το οποίο προκύπτει έχει να κάνει με τον τρόπο που μελοποιώ: Ένα κείμενο, ένα στίχο, ένα ποίημα, κι αυτό προσδιορίζει που πάω. Είδα να μαζεύονται τραγούδια, μερικά από τα οποία να γίνονται αφάνταστες επιτυχίες, τραγούδια που τραγουδήθηκαν και τραγουδιούνται ευρύτατα όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’90 είχα σκεφτεί να μαζέψω αυτό το υλικό, μέσα στο έργο μου, και να το κάνω ένα τετραπλό cd και να πω ότι είναι τραγούδια λαϊκού αισθήματος του Θάνου Μικρούτσικου. Τότε υπήρχε η δισκογραφία! Δεν έγινε για κάποιο λόγο, επειδή είχα πολύ δουλειά, και έμενε στο κεφάλι μου σα σκέψη, αλλά όταν επανήλθε η σκέψη, η δισκογραφία δεν υπάρχει πια.

Παρόλα αυτά, αυτή η ιδέα θα μ’ άρεσε να τη δείξω στον κόσμο, από πλευράς live. Έτσι, το είπα στο Μανώλη Μητσιά που είναι ένας μεγάλος τραγουδιστής και συνεργάτης που τραγούδησε με καταπληκτικό τρόπο το 1982 την «Πιρόγα» και μετά κάναμε το «Υπέροχα μονάχοι», και δύο τραγουδιστές, τον Γιάννη Κότσιρα και τον Δημήτρη Μπάση, που τους θεωρώ έξοχους τραγουδιστές στο νεότερο λαϊκό τραγούδι, και έτσι έχουμε αυτές τις παραστάσεις στο «Παλλάς»…

Κάποιο λαϊκό τραγούδι είναι πιο εύκολο να γίνει επιτυχία;

Τίποτα δεν είναι εύκολο να γίνει επιτυχία. Πρώτα απ’ όλα, αν ήταν εύκολο, θα γινόταν για το τραγούδι που κάνουμε εμείς, όχι το εμπορευματοποιημένο και το τυποποιημένο.Μιλάω για το τραγούδι όπως το ‘κανε ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος, εγώ, ο Λοΐζος, ο Κραουνάκης και οι πιο επόμενοι τραγουδοποιοί, όπως: Κατσιμιχαίοι, Πορτοκάλογλου, Μάλαμας, Θηβαίος… Για όλους εμάς η επιτυχία δεν είναι κάτι που μπορεί να προσδιοριστεί εκ των προτέρων και δεν είναι εύκολη.

Για το λαϊκό που λέτε, έχετε ίσως κάποιο δίκιο στο εξής: Η Ελλάδα είναι το σταυροδρόμι δύσης και ανατολής. Το λαϊκό τραγούδι από το 1920 που ήρθαν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία μέχρι σήμερα, έχει μπει στο DNA μας. Κάποια τραγούδια που είναι κλασικά λαϊκά, όπως η «Συννεφιασμένη Κυριακή» και η «Αχάριστη» του Τσιτσάνη, η «Φραγκοσυριανή» του Βαμβακάρη ή τα λαϊκά τραγούδια που έγραψε αρχές του ’60 ο Θεοδωράκης είναι τραγούδια που μπορούν να μπουν στο DNA του Έλληνα.

Διαβάστε παρακάτω την υπόλοιπη συνέντευξη:

Ο τίτλος που επιλέξατε για την μουσική παράσταση, «Πάντα γελαστοί και γελασμένοι», μας παραπέμπει και σ’ ένα μήνυμα: Ότι πρέπει να χαμογελάμε και ας μας κοροϊδεύουν. Σωστά;

Ναι, κάπως έτσι είναι… Αλλά, μάλλον, παραπέμπει στο εξής μήνυμα: Είμαστε πάντα γελασμένοι αν και είμαστε γελαστοί (γέλια). Θέλω να πω, ότι ο Έλληνας, όπως και ο Ισπανός, οι Μεσόγειοι γενικά, είμαστε άνθρωποι εξωστρεφείς, γενναιόδωροι -ως μέσος όρος, χωρίς να κάνω φυλετικές διακρίσεις. Περισσότερο στους ψυχρούς πόλους αγκαλιάζουμε τον άλλον, το βλέπεις στη χειραψία. Το «γελαστοί» αυτό λέει. Το «γελασμένοι» είναι πολιτικό… Αν μιλήσουμε για τα τελευταία 20 χρόνια είμαστε γελασμένοι και τώρα στη κρίση παρά είμαστε θα έλεγα…

Πιστεύετε ότι μπορούμε να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος της ψυχικής μας ηρεμίας;

Εάν δεν διορθωθεί η βάση που είναι οι καταστροφικές πολιτικές των Μνημονίων, δεν είναι εύκολο. Εσείς το λέτε σ’ εμένα που έχω τη δυνατότητα –και λόγω της δουλειάς μου- να στέκομαι όρθιος, αν είχατε, όμως, απέναντι σας και το λέγατε σ’ έναν άνεργο που δεν έχει αύριο πρωί να δώσει γάλα στο παιδί του, δεν θα σας έλεγε ότι δεν είναι εύκολο να το ανακτήσει… Και δεν είναι!
Ξέρεις, πιστεύω ότι αν αλλάξουμε την κατάσταση –και μόνο εμείς μπορούμε να την αλλάξουμε- τότε θα αλλάξουμε και τον τρόπο που μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα.

Όπως αναφέρετε και στο δελτίο τύπου, πολλά λαϊκά τραγούδια έγιναν πανεθνικά σουξέ, καταρρίπτοντας το σχεδιασμό του δισκογραφικού μάρκετινγκ. Γιατί πιστεύετε ο κόσμος αγαπάει περισσότερο το λαϊκό τραγούδι;

Καταρχήν αυτό που είπα έχει να κάνει με το ότι η «Πιρόγα» και η «Ρόζα» τραγουδιόνται από γενιές και με πάθος (!), είναι τραγούδια χωρίς κουπλέ και ρεφρέν, ενώ το λαϊκό τραγούδι έχει κουπλέ και ρεφρέν. Αυτό θα πει καταρρίπτει το μάρκετινγκ του δισκογραφικού μάρκετινγκ. 
Το λαϊκό τραγούδι είναι ευκολότερο να το αποδεχτεί ο μέσος Έλληνας, γιατί είναι εγγεγραμμένα στο DNA του.

Πιστεύετε ότι η μουσική μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο να ξεχαστεί λίγο από τα προβλήματα;

Για μένα δεν πρέπει να τα ξεχάσουμε, αλλά πρέπει να τα θυμόμαστε! Αν η μουσική σε κάνει να τα ξεχνάς, τότε, έχει λάθος λειτουργία. Η μουσική πρέπει να σε κάνει να θυμάσαι και να σου λέει ότι «στο χέρι σου είναι να αλλάξεις τα πράγματα!». Δεν μπορεί από μόνη της να αλλάξει τα πράγματα, αναμφισβήτητα, αλλά μπορεί να σε κάνει πιο κριτικό και συνειδητοποιημένο. 
Αν πρέπει να αλλάξει η κατάσταση, και εγώ πιστεύω ότι πρέπει (!), μόνο άνθρωποι με κριτική συνείδηση και συνειδητοποιημένοι, μπορούν να το κάνουν αυτό.

Εσείς έχετε εντοπίσει λάθη που να ‘χετε κάνει και να ‘χετε προσπαθήσει να τα διορθώσετε;

Άκουσε, είναι αδιανόητο να μην έχω κάνει λάθη. Αυτό που είμαι τώρα, όπως και για κάθε άνθρωπο –ακόμα και εσύ που είσαι μικρής ηλικίας, είσαι αποτέλεσμα των σωστών και των λαθών. Αν έπαιρνα εγώ αυτό το πράγμα (σ.σ. κασετοφωνάκι) στο χέρι μου και σε ρώταγα «θέλεις να αλλάξεις τον εαυτό σου;». Δύσκολα θα μου πεις «ναι, θέλω να τον αλλάξω. Είμαι ωραία που είμαι έτσι, είμαι ωραία που έχω αυτή τη μάνα και τον πατέρα, είμαι ωραία που έχω αυτά τα αδέρφια, είναι ωραία που έχω αυτούς τους φίλους και πορεύομαι στη ζωή μου». Εγώ δεν είμαι σ’ ένα προσωπικό αδιέξοδο. Συνεπώς, είμαι αποτέλεσμα και των λαθών μου, τα οποία σέβομαι όσο και τα καλά που έχω κάνει.
Αν μου ζητούσες, τώρα, να τα εντοπίσω, μπορώ να το κάνω, αλλά θέλει πολύ σκέψη. Σίγουρα, όμως, έχω κάνει λάθη!

Υπάρχουν  κάποια τραγούδια-σταθμοί, που να ‘χετε ξεχωρίσει ιδιαιτέρως στην μακροχρόνια πορεία σας;

Βεβαίως! Προηγείται, γιατί το έχει ξεχωρίσει ο κόσμος, η δουλειά μου πάνω στον Καββαδία. Και μόνο το γεγονός ότι έχει πουλήσει 2 εκατ. αντίτυπα –που είναι ευρωπαϊκό ρεκόρ!- σημαίνει ότι έχει μπει σε 3 γενιές. Και αυτό το βλέπω (και) στις συναυλίες. 
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν τραγούδια, που θα παιχτούν στο «Παλλάς», που είναι επίσης τραγούδια που έχει ξεχωρίσει ο κόσμος.
Τώρα, τι έχω ξεχωρίσει εγώ, είναι άλλης τάξεως συζήτηση…

Στη μουσική μπορούμε να βάλουμε «ετικέτες» μεταξύ ποιοτικού και εμπορικού, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια;

Είναι λάθος αυτός ο διαχωρισμός σε ποιοτικό-εμπορικό, ενώ δεν είναι λάθος ο διαχωρισμός ανάμεσα στο έντεχνο νεοελληνικό τραγούδι από τη μια και στο ευτελές-τυποποιημένο-εμπορευματοποιημένο τραγούδι από την άλλη.
Ένα έντεχνο τραγούδι μπορεί  να είναι απολύτως εμπορικό. Μπορεί να υπάρχουν  τραγούδια του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου, του Λοΐζου, του Σαββόπουλου, του Κραουνάκη, του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχου εντελώς εμπορικά και πάει λέγοντας.

Δεν είναι το εμπορικό και το ποιοτικό, αλλά το έντεχνο νεοελληνικό που τρεις-τέσσερις γενιές ακουμπάνε στην κουλτούρα του νεοέλληνα και το τυποποιημένο-εμπορευματοποιημένο, το οποίο τα τελευταία 20 χρόνια προβάλλεται κατά κόρον από τις μεγάλες τηλεοράσεις.

Έχετε εντοπίσει «θησαυρούς» στα μουσικά δρώμενα;

Πάρα πολλούς και χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί η μουσική θα σταμάταγε σε εμάς. Εγώ είμαι από τους ελάχιστους της γενιάς μου, που πιστεύω ότι τα πράγματα προχωρούν εξαιρετικά.
Σου ανέφερα μερικά ονόματα, θα στα ξανά αναφέρω για να γίνω σαφής. Μετά από τη γενιά μου, βγήκε ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας που τους θεωρώ τους «πρίγκιπες» του ελληνικού τραγουδιού, βγήκαν οι: Πορτοκάλογλου, Μαχαιρίτσας, Τσακνής, Μάλαμας, Περίδης, Θηβαίος, Αγγελάκας, Δεληβοριάς, Πασχαλίδης, τα «Υπόγεια Ρεύματα», τα «Διάφανα Κρίνα», Γιάννης Χαρούλης, Νατάσσα Μποφίλιου, Ρίτα Αντωνοπούλου, Μαραβέγιας, η Μόνικα… Έχει γεμίσει ο κόσμος (με την καλή έννοια) πολύ σημαντικών πραγμάτων της νεότερης γενιάς. Χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί όπως η γενιά μου, διεύρυνε αυτό που πήρε από τον Χατζιδάκι και τον Θεοδώρακη, έτσι και οι επόμενοι, διευρύνουν αυτό που τους αφήσαμε εμείς.

Πώς θα χαρακτηρίζατε την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα;

Καταστροφική! Δεν οδεύουμε στην καταστροφή… Αγαπητέ φίλε, είμαστε στην καταστροφή! Και εξηγούμαι… 33% και όχι 27% είναι οι άνεργοι που είπαν σήμερα και 20% είναι οι άνθρωποι στο όριο της φτώχειας. Όταν μία κοινωνία έχει το 53% να μην μπορεί να ζήσει και από το υπόλοιπο 47%, το 40% κατακερματίζεται, δεν μπορείς να πεις κάποια άλλη λέξη να εκφράζεις, παρά μόνο η καταστροφή. Ο δρόμος είναι άλλος… τέλος στα Μνημόνια, ακόμα κι αν χρειαστεί τα επόμενα 2-3 χρόνια, αναγκαστούμε να περάσουμε από σκύλα και χάρυβδη. 
Βλέπω, αν συνεχιστεί αυτό, το 2022, να έχουμε κινεζοποιηθεί, όχι μόνο εμείς, αλλά και όλος ο ευρωπαϊκός νότος και να μας απομυζούν με ευκολία οι του Βορρά. Συνεπώς, ο δρόμος είναι η αλλαγή πλεύσης και μόνη αυτή.

Ποια είναι τα σχέδια σας, μετά τις 2 εμφανίσεις στο «Παλλάς»;

Ήδη είμαι στον…δρόμο, μαζί με τη Ρίτα Αντωνοπούλου, σ’ ένα πρόγραμμα πιάνο-φωνή, έχοντας κάνει με επιτυχία 30 παραστάσεις. Όχι μόνο όσον αφορά τη προσέλευση του κόσμου που είναι καταπληκτική, αλλά και την αποδοχή από τον κόσμο. Ένα τρίωρο πρόγραμμα μόνο για φωνή και πιάνο και είναι απίστευτο αυτό που γίνεται με τον κόσμο για τέτοιου είδους θέαμα. 
Αν ακούσεις φωνή-πιάνο, θα πεις «ένα φτωχό θέαμα», αλλά είναι ένα πράγμα που μιλά στην καρδιά των ανθρώπων. Είναι ίσως ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει.

Δείτε πλάνα από τις πρόβες των καλλιτεχνών για τη "Συννεφιασμένη Κυριακή"

Δείτε πλάνα από τις πρόβες των καλλιτεχνών για τη ''Ρόζα''

INFO:

Ο Θάνος Μικρούτσικος, παρουσιάζει για πρώτη φορά, όλα τα λαϊκά τραγούδια του, στο «Παλλάς» τοΣάββατο 19 και την Κυριακή 20 Ιανουαρίου.  Μαζί του στη σκηνή, τρεις σπουδαίες φωνές που θα ερμηνεύσουν. Ο λόγος για τον Μανώλη Μητσιά, τον Δημήτρη Μπάση και τον Γιάννη Κότσιρα.

Παίζουν οι μουσικοί:

Θύμιος Παπαδόπουλος -πνευστά

Γιάννης Παπαζαχαριάκης -κιθάρα 

Γιάννης Σινάνης -μπουζούκι

Άκης Γαβαλάς -ντραμς

Γιάννης Γριπαίος -μπάσο

Θάνος Μικρούτσικος -πιάνο

Τεχνικοί:

Γιώργος Κορρές -ηχολήπτης αίθουσας

Νίκος Λαγός          -ηχολήπτης  σκηνής

Γιώργος Κλαδούρης -φωτισμοί

Παραγωγή : Ελληνική Θεαμάτων

Οργάνωση Παραγωγής: Cricos Productions

Ώρα έναρξης: 21:00

Τιμές εισιτηρίων : 45€, 40€, 35€, 30€, 25€

Φοιτητικό 20€, ανέργων 15€ (αγορά μόνο από το ταμείο)

Προπώληση: 
Στα ταμεία του Παλλάς, CityLink, Βουκουρεστίου 5 Αθήνα

Τηλέφωνο: 210 3213100

Επιπλέον, ο γνωστός συνθέτης σχεδιάζει διάφορα δισκογραφικά και συναυλιακά projects, τα οποία θα προσδιοριστούν τους επόμενους δύο μήνες.

Παράλληλα, συνεχίζει τις εμφανίσεις του με την Ρίτα Αντωνοπούλου.