Συνέντευξη στον Παναγιώτη Μουλόπουλο
Από τους ηθοποιούς που απασχολούν τα Μέσα Ενημέρωσης μόνο με τη δουλειά τους, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, έχει βρει τον τρόπο να κερδίζει τις εντυπώσεις. Τη φετινή σεζόν τον συναντάμε στον «Επιθεωρητή έρχεται» με τον Γρηγόρη Βαλτινό, ενώ μαζί με την Κατερίνα Παπαδάκη, σκηνοθέτησε τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Ο γνωστός ηθοποιός μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr, για την διπλή, αυτή, επαγγελματική «ιδιότητα», για τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα μας και αν έχει «πιάσει» τον εαυτό του σε δουλειά που να μην ήταν καλός. Ενώ, από τη συζήτηση μας δεν…απουσίασε η σημερινή «εικόνα» της τηλεόρασης και η νέα σειρά «Είναι μακριά ακόμα Μπαμπαστρούμφ;».
Αυτή η χρονιά, πρέπει να ‘ναι από τις τυχερές, καθώς έχετε δουλειά και ως ηθοποιός, αλλά και ως σκηνοθέτης. Πώς αισθάνεστε;
Είμαι πολύ ευτυχισμένος, αν και δεν βλέπω τον εαυτό μου ως σκηνοθέτη. Κάναμε μία σκηνοθεσία με την Κατερίνα που να απευθυνόμαστε στα παιδιά. Όσον αφορά το θέατρο, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που κάνω δουλειές που μου αρέσουν. Και φέτος ήρθε το έργο με τον Γρηγόρη Βαλτινό (σ.σ. «Ο επιθεωρητής έρχεται»).
Το περασμένο καλοκαίρι κάνατε περιοδεία με τις «Όρνιθες». Δεν νιώσατε την ανάγκη να ξεκουραστείτε;
Αυτή η δουλειά δεν είναι μια δουλειά που μπορείς να επιλέξεις πότε θα δουλέψεις. Αν δεν δουλέψεις αρχές της σεζόν θα μείνεις άνεργος για το πρώτο μισό της σεζόν. Δεν τίθεται θέμα κούρασης. Αν τα οικονομικά ήταν καλύτερα θα επέλεγα να ξεκουραστώ το καλοκαίρι. Τώρα, όμως…
Αντιμετωπίζετε οικονομικές δυσκολίες;
Φυσικά! Βιοπορίζομαι από αυτή τη δουλειά, δεν κάνω κάτι άλλο που να έχω πόρους. Πολλοί συνάδελφοι και όλοι οι Έλληνες είναι στην ίδια μοίρα με μένα, μην κοροϊδευόμαστε.
Πρωταγωνιστείτε στον «Επιθεωρητή έρχεται». Όταν σας έγινε η πρόταση, αγχωθήκατε; Επειδή τολμάτε να κάνετε μία διαφορετική ανάγνωση αυτού του έργου.
Δεν αγχώνομαι όταν μου γίνεται μία πρόταση. Προσπαθώ να τα βγάλω πέρα. Αγχώνομαι όταν έχω πρεμιέρα ή όταν είναι να παίξω. Σε οποιαδήποτε ανάγνωση του έργου πρέπει να παίξεις καλά.
Μέχρι στιγμής ποια η αποδοχή του κόσμου;
Είναι πολύ καλή. Ο κόσμος είναι ευχαριστημένος, προβληματισμένος και γενναιόδωρος στα σχόλια του. Όσο περνάει ο καιρός βρίσκει την ταυτότητα της και η παράσταση, αλλά και ο κόσμος ανταποκρίνεται πιο θετικά. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά σε ένα ενδιαφέρον έργο, διαχρονικό, αλλά και επίκαιρο.
Πιστεύετε ότι όλο αυτό που ζούμε, θα οδηγήσει σε μία παγκόσμια & ολέθρια σύρραξη; Ή την ζούμε ήδη, με τις απώλειες να έρχονται σιγά-σιγά;
Αυτά συμβαίνουν. Ακόμα είμαστε στην αρχή του πράγματος και όχι στο τέλος. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα… Τώρα, τι έκταση θα πάρουν τα πράγματα, δεν το γνωρίζει κανείς. Δεν είναι ντόπιο φαινόμενο, αλλά πανευρωπαϊκό.
Ένας από τους στόχους του ήρωα που υποδύεστε, είναι να καταλάβουν το αίσθημα της ατομικής ευθύνης. Πόσο εύκολη είναι η αναγνώριση του συγκεκριμένου αισθήματος;
Είναι δύσκολο και είναι ζήτημα παιδείας. Νομίζω πως αν ο άνθρωπος μπορούσε εύκολα να καταλάβει την προσωπική του ευθύνη για τη λειτουργία μιας κοινωνίας και πως επηρεάζει τις ζωές των άλλων, θα μπορούσε η ζωή μας να είναι λίγο καλύτερη, πέρα από το πολιτικό, θρησκευτικό σύστημα. Να μην αισθανόμαστε θύματα μιας εξουσίας που μας υπαγορεύει τι πρέπει να κάνουμε.
Είστε από τα άτομα που θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;
Όχι πάντα. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από όλη αυτή τη στάση που μιλώ και περιγράφω.
Είμαστε σε μία κοινωνία που σχεδόν ποτέ δεν δρούσε συλλογικά. Όπως συμβαίνει και στο έργο που διαδραματίζεται το 1910. Γιατί κινητοποιούμασταν μεμονωμένα;
Δεν υπήρξε ποτέ μια δομή ενός κράτους που να επιτρέψει τη λειτουργία ενός κράτους. Θέλει παιδεία και ιστορία. Είναι φυσική απόρροια ενός λαού που έχει ζήσει χρόνια με όχι εθνική, ούτε καν κρατική συνείδηση. Είναι αποτέλεσμα της ιστορίας μας.
Ο δεύτερος ρόλος στη ζωή σας, είναι αυτός του σκηνοθέτη, καθώς μαζί με την Κατερίνα Παπαδάκη, παρουσιάζετε τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη… Ποια η εμπειρία σας, από τη σκηνοθετική πλευρά;
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, πολύ δύσκολη και αρκετά διαφορετική η διαδρομή που κάνει ένας σκηνοθέτης με έναν ηθοποιό σ’ ένα έργο. Είναι «συγγενείς» οι δυο ρόλοι σε ένα έργο.
Η δική μας πρόθεση δεν ήταν να γίνουμε σκηνοθέτες, αλλά να χρησιμοποιήσουμε ένα έργο με εξαιρετικό χιούμορ, με προβληματισμό για των ανθρώπων τη λειτουργία. Παίξαμε και εμείς με αυτές τις έννοιες που θα φλερτάρει πολύ έντονα έναν άλλο πλούτο, όπως της φαντασίας ή τον εσωτερικό μας πλούτο. Να διαφοροποιήσει τι σημαίνει φτωχός και τι πλούσιος. Σε μια εποχή που είναι μεγάλο θέμα για το πώς επηρεάζει την ψυχή μας. Ο Αριστοφάνης δίνει μια πιο ψύχραιμη ματιά και δίνει στα παιδιά ένα χαμόγελο.
Έχοντας κάνει την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα, θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με τη σκηνοθεσία και σε έργα για…ενήλικες;
Αν δεν αισθανθώ την ανάγκη ότι ένα έργο θέλει να γίνει έτσι και να με τρώει, ίσως και να το κάνω. Όχι, όμως, ότι θα ψάχνω έργα να σκηνοθετήσω…
Αφορμή για να ασχοληθείτε με το παιδικό θέατρο, στάθηκε και ο γιος σας;
Όχι… Σαφώς όταν γίνεσαι γονιός αποκτάς ένα άλλο ενδιαφέρον για τα παιδιά. Είναι ένα ευτυχές συμβάν αυτό και έμμεσα επηρεάζει…
Θεωρείτε ότι μπορεί να γίνει διαχωρισμός και στο παιδικό θέατρο, ως προς το αν είναι «καλό» ή κακό»;
Φυσικά! Υπάρχουν πολύ κακές παραστάσεις που απευθύνονται σε παιδιά, αλλά και σε ενήλικες. Θέματα ακατάλληλα για ανηλίκους αλλά και κατάλληλα για ενηλίκους. Δεν αλλάζουν οι όροι που κάνουμε θέατρο. Τα παιδιά δεν είναι χαζά, ούτε τους αξίζει κάτι χειρότερο. Έχουν δικαίωμα να εκφράσουν τη γνώμη τους όπως και οι ενήλικες, οπού πολλοί δεν μπορούν να πουν την γνώμη τους. Οποιοσδήποτε δεν κάνει καλά τη δουλειά του, πρέπει να σταματήσει.
Εσείς έχετε βρεθεί σε δουλειά που να αισθανθήκατε ότι δεν είστε καλός;
Ναι…Έκανα ότι μπορούσα, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Δεν ήταν εκ προθέσεως.
Κάνετε το ίδιο επάγγελμα με τη σύζυγο σας. Αυτό, δεν έχει επιφέρει φθορά στη σχέση σας;
Όχι.
Αν σας πει, ο γιος σας, ότι θέλει να ασχοληθεί κι αυτός με την υποκριτική… θα το αποδεχόσασταν;
Δεν θα συμβούλευα τίποτα, πέρα από το να κάνει πραγματικά αυτό που θέλει.
Βρίσκεστε εκτός τηλεόρασης τα τελευταία χρόνια… Ποια η γνώμη σας για τη σημερινή «εικόνα» της τηλεόρασης;
Αν γίνονται δουλειές που μπορώ να συμμετάσχω είμαι εντός. Τώρα, όμως, δεν υπάρχουν δουλειές.
Η τηλεόραση είναι ένα εξαιρετικό μέσο το οποίο έχει κακή διαχείριση. Είναι ικανό να φιλοξενήσει υπέροχα πράγματα, αλλά και μη. Το ίδιο συμβαίνει και στο θέατρο, που φιλοξενεί «σκουπίδια», στο σινεμά, στη ποίηση και σ’ άλλες μορφές της Τέχνης.
Έχει τα καλά της, έχει και από τα κακά της. Δεν διανύει τη λαμπρή εποχή της, καθώς η τηλεόραση εξαρτάται από τα λεφτά. Όταν δεν υπάρχουν λεφτά μικραίνει η δύναμη της. Όταν υπήρχαν λεφτά γινόντουσαν πάλι κακά πράγματα.
Το τελευταίο διάστημα ακούγεται έντονα, ότι η τηλεοπτική σειρά «Είναι μακριά ακόμα Μπαμπαστρούμφ;» θα δει το τηλεοπτικό «φως». Ισχύει; Υπήρξαν εκ νέου συζητήσεις;
Δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο, για να είμαι ειλικρινής. Αν θα συμμετέχω, εξαρτάται από τους όρους… Τότε που μου προτάθηκε, μου άρεσε, και κάποιοι συντελεστές ήταν φίλοι και συνεργάτες.
Σας λείπει η τηλεόραση; Γιατί είχε ένα παραπάνω εισόδημα…
Φυσικά. Οι δουλειές που έχω κάνει, τις αγαπώ και είμαι περήφανος γι αυτές. Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που λένε ότι η τηλεόραση είναι το πιο εύκολο πράγμα. Για μένα δεν είναι καθόλου εύκολη! Μακάρι να γινόντουσαν δουλειές και να συμμετείχα σ’ αυτές.
INFO:
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος πρωταγωνιστεί στο πλευρό του Γρηγόρη Βαλτινού, στο έργο του Τζων Πρίσλεϋ, «Ο επιθεωρητής έρχεται», σε απόδοση και σκηνοθεσία του Γρ. Βαλτινού.
Στη σκηνή του Θεάτρου «Ιλίσια» βρίσκονται, επίσης, οι: Κερασία Σαμαρά, Μάνος Ζαχαράκος, Κώστας Βασαρδάνης, Ευτυχία Γιακουμή, Στάθης Νικολαΐδης.
«Ο Επιθεωρητής έρχεται» παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη & Κυριακή (19.15), Πέμπτη-Παρασκευή (21.15), Σάββατο (18.15 & 21.15), με τις τιμές εισιτηρίου στα 16ευρώ (κάθε Τετάρτη-Πέμπτη), στα 18 και 20 ευρώ (Παρασκευή-Κυριακή) και στα 14ευρώ για φοιτητές, ανέργους, παιδιά.
Επιπλέον, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, μαζί με την Κατερίνα Παπαδάκη, μετέφρασαν-διασκεύασαν και σκηνοθέτησαν τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στο Θέατρο «Αθηνά».
Παίζουν οι: Θανάσης Δόβρης, Μένη Κωνσταντινίδου, Αλέξανδρος Πέρρος, Δημοσθένης Φίλιππας, Κίμων Φιορέτος
Ο «Πλούτος» παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στις 11.00 και στις 15.00, με τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ.
Τέλος, ο γνωστός ηθοποιός συζητάει για κάποια νέα θεατρικά έργα, τα οποία δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα.
Από τους ηθοποιούς που απασχολούν τα Μέσα Ενημέρωσης μόνο με τη δουλειά τους, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, έχει βρει τον τρόπο να κερδίζει τις εντυπώσεις. Τη φετινή σεζόν τον συναντάμε στον «Επιθεωρητή έρχεται» με τον Γρηγόρη Βαλτινό, ενώ μαζί με την Κατερίνα Παπαδάκη, σκηνοθέτησε τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη. Ο γνωστός ηθοποιός μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr, για την διπλή, αυτή, επαγγελματική «ιδιότητα», για τις ευθύνες που αναλογούν στον καθένα μας και αν έχει «πιάσει» τον εαυτό του σε δουλειά που να μην ήταν καλός. Ενώ, από τη συζήτηση μας δεν…απουσίασε η σημερινή «εικόνα» της τηλεόρασης και η νέα σειρά «Είναι μακριά ακόμα Μπαμπαστρούμφ;».
Αυτή η χρονιά, πρέπει να ‘ναι από τις τυχερές, καθώς έχετε δουλειά και ως ηθοποιός, αλλά και ως σκηνοθέτης. Πώς αισθάνεστε;
Είμαι πολύ ευτυχισμένος, αν και δεν βλέπω τον εαυτό μου ως σκηνοθέτη. Κάναμε μία σκηνοθεσία με την Κατερίνα που να απευθυνόμαστε στα παιδιά. Όσον αφορά το θέατρο, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που κάνω δουλειές που μου αρέσουν. Και φέτος ήρθε το έργο με τον Γρηγόρη Βαλτινό (σ.σ. «Ο επιθεωρητής έρχεται»).
Το περασμένο καλοκαίρι κάνατε περιοδεία με τις «Όρνιθες». Δεν νιώσατε την ανάγκη να ξεκουραστείτε;
Αυτή η δουλειά δεν είναι μια δουλειά που μπορείς να επιλέξεις πότε θα δουλέψεις. Αν δεν δουλέψεις αρχές της σεζόν θα μείνεις άνεργος για το πρώτο μισό της σεζόν. Δεν τίθεται θέμα κούρασης. Αν τα οικονομικά ήταν καλύτερα θα επέλεγα να ξεκουραστώ το καλοκαίρι. Τώρα, όμως…
Αντιμετωπίζετε οικονομικές δυσκολίες;
Φυσικά! Βιοπορίζομαι από αυτή τη δουλειά, δεν κάνω κάτι άλλο που να έχω πόρους. Πολλοί συνάδελφοι και όλοι οι Έλληνες είναι στην ίδια μοίρα με μένα, μην κοροϊδευόμαστε.
Πρωταγωνιστείτε στον «Επιθεωρητή έρχεται». Όταν σας έγινε η πρόταση, αγχωθήκατε; Επειδή τολμάτε να κάνετε μία διαφορετική ανάγνωση αυτού του έργου.
Δεν αγχώνομαι όταν μου γίνεται μία πρόταση. Προσπαθώ να τα βγάλω πέρα. Αγχώνομαι όταν έχω πρεμιέρα ή όταν είναι να παίξω. Σε οποιαδήποτε ανάγνωση του έργου πρέπει να παίξεις καλά.
Μέχρι στιγμής ποια η αποδοχή του κόσμου;
Είναι πολύ καλή. Ο κόσμος είναι ευχαριστημένος, προβληματισμένος και γενναιόδωρος στα σχόλια του. Όσο περνάει ο καιρός βρίσκει την ταυτότητα της και η παράσταση, αλλά και ο κόσμος ανταποκρίνεται πιο θετικά. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά σε ένα ενδιαφέρον έργο, διαχρονικό, αλλά και επίκαιρο.
Πιστεύετε ότι όλο αυτό που ζούμε, θα οδηγήσει σε μία παγκόσμια & ολέθρια σύρραξη; Ή την ζούμε ήδη, με τις απώλειες να έρχονται σιγά-σιγά;
Αυτά συμβαίνουν. Ακόμα είμαστε στην αρχή του πράγματος και όχι στο τέλος. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα… Τώρα, τι έκταση θα πάρουν τα πράγματα, δεν το γνωρίζει κανείς. Δεν είναι ντόπιο φαινόμενο, αλλά πανευρωπαϊκό.
Ένας από τους στόχους του ήρωα που υποδύεστε, είναι να καταλάβουν το αίσθημα της ατομικής ευθύνης. Πόσο εύκολη είναι η αναγνώριση του συγκεκριμένου αισθήματος;
Είναι δύσκολο και είναι ζήτημα παιδείας. Νομίζω πως αν ο άνθρωπος μπορούσε εύκολα να καταλάβει την προσωπική του ευθύνη για τη λειτουργία μιας κοινωνίας και πως επηρεάζει τις ζωές των άλλων, θα μπορούσε η ζωή μας να είναι λίγο καλύτερη, πέρα από το πολιτικό, θρησκευτικό σύστημα. Να μην αισθανόμαστε θύματα μιας εξουσίας που μας υπαγορεύει τι πρέπει να κάνουμε.
Είστε από τα άτομα που θα αναλάβουν τις ευθύνες τους;
Όχι πάντα. Δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από όλη αυτή τη στάση που μιλώ και περιγράφω.
Είμαστε σε μία κοινωνία που σχεδόν ποτέ δεν δρούσε συλλογικά. Όπως συμβαίνει και στο έργο που διαδραματίζεται το 1910. Γιατί κινητοποιούμασταν μεμονωμένα;
Δεν υπήρξε ποτέ μια δομή ενός κράτους που να επιτρέψει τη λειτουργία ενός κράτους. Θέλει παιδεία και ιστορία. Είναι φυσική απόρροια ενός λαού που έχει ζήσει χρόνια με όχι εθνική, ούτε καν κρατική συνείδηση. Είναι αποτέλεσμα της ιστορίας μας.
Ο δεύτερος ρόλος στη ζωή σας, είναι αυτός του σκηνοθέτη, καθώς μαζί με την Κατερίνα Παπαδάκη, παρουσιάζετε τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη… Ποια η εμπειρία σας, από τη σκηνοθετική πλευρά;
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, πολύ δύσκολη και αρκετά διαφορετική η διαδρομή που κάνει ένας σκηνοθέτης με έναν ηθοποιό σ’ ένα έργο. Είναι «συγγενείς» οι δυο ρόλοι σε ένα έργο.
Η δική μας πρόθεση δεν ήταν να γίνουμε σκηνοθέτες, αλλά να χρησιμοποιήσουμε ένα έργο με εξαιρετικό χιούμορ, με προβληματισμό για των ανθρώπων τη λειτουργία. Παίξαμε και εμείς με αυτές τις έννοιες που θα φλερτάρει πολύ έντονα έναν άλλο πλούτο, όπως της φαντασίας ή τον εσωτερικό μας πλούτο. Να διαφοροποιήσει τι σημαίνει φτωχός και τι πλούσιος. Σε μια εποχή που είναι μεγάλο θέμα για το πώς επηρεάζει την ψυχή μας. Ο Αριστοφάνης δίνει μια πιο ψύχραιμη ματιά και δίνει στα παιδιά ένα χαμόγελο.
Έχοντας κάνει την πρώτη σκηνοθετική απόπειρα, θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με τη σκηνοθεσία και σε έργα για…ενήλικες;
Αν δεν αισθανθώ την ανάγκη ότι ένα έργο θέλει να γίνει έτσι και να με τρώει, ίσως και να το κάνω. Όχι, όμως, ότι θα ψάχνω έργα να σκηνοθετήσω…
Αφορμή για να ασχοληθείτε με το παιδικό θέατρο, στάθηκε και ο γιος σας;
Όχι… Σαφώς όταν γίνεσαι γονιός αποκτάς ένα άλλο ενδιαφέρον για τα παιδιά. Είναι ένα ευτυχές συμβάν αυτό και έμμεσα επηρεάζει…
Θεωρείτε ότι μπορεί να γίνει διαχωρισμός και στο παιδικό θέατρο, ως προς το αν είναι «καλό» ή κακό»;
Φυσικά! Υπάρχουν πολύ κακές παραστάσεις που απευθύνονται σε παιδιά, αλλά και σε ενήλικες. Θέματα ακατάλληλα για ανηλίκους αλλά και κατάλληλα για ενηλίκους. Δεν αλλάζουν οι όροι που κάνουμε θέατρο. Τα παιδιά δεν είναι χαζά, ούτε τους αξίζει κάτι χειρότερο. Έχουν δικαίωμα να εκφράσουν τη γνώμη τους όπως και οι ενήλικες, οπού πολλοί δεν μπορούν να πουν την γνώμη τους. Οποιοσδήποτε δεν κάνει καλά τη δουλειά του, πρέπει να σταματήσει.
Εσείς έχετε βρεθεί σε δουλειά που να αισθανθήκατε ότι δεν είστε καλός;
Ναι…Έκανα ότι μπορούσα, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Δεν ήταν εκ προθέσεως.
Κάνετε το ίδιο επάγγελμα με τη σύζυγο σας. Αυτό, δεν έχει επιφέρει φθορά στη σχέση σας;
Όχι.
Αν σας πει, ο γιος σας, ότι θέλει να ασχοληθεί κι αυτός με την υποκριτική… θα το αποδεχόσασταν;
Δεν θα συμβούλευα τίποτα, πέρα από το να κάνει πραγματικά αυτό που θέλει.
Βρίσκεστε εκτός τηλεόρασης τα τελευταία χρόνια… Ποια η γνώμη σας για τη σημερινή «εικόνα» της τηλεόρασης;
Αν γίνονται δουλειές που μπορώ να συμμετάσχω είμαι εντός. Τώρα, όμως, δεν υπάρχουν δουλειές.
Η τηλεόραση είναι ένα εξαιρετικό μέσο το οποίο έχει κακή διαχείριση. Είναι ικανό να φιλοξενήσει υπέροχα πράγματα, αλλά και μη. Το ίδιο συμβαίνει και στο θέατρο, που φιλοξενεί «σκουπίδια», στο σινεμά, στη ποίηση και σ’ άλλες μορφές της Τέχνης.
Έχει τα καλά της, έχει και από τα κακά της. Δεν διανύει τη λαμπρή εποχή της, καθώς η τηλεόραση εξαρτάται από τα λεφτά. Όταν δεν υπάρχουν λεφτά μικραίνει η δύναμη της. Όταν υπήρχαν λεφτά γινόντουσαν πάλι κακά πράγματα.
Το τελευταίο διάστημα ακούγεται έντονα, ότι η τηλεοπτική σειρά «Είναι μακριά ακόμα Μπαμπαστρούμφ;» θα δει το τηλεοπτικό «φως». Ισχύει; Υπήρξαν εκ νέου συζητήσεις;
Δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο, για να είμαι ειλικρινής. Αν θα συμμετέχω, εξαρτάται από τους όρους… Τότε που μου προτάθηκε, μου άρεσε, και κάποιοι συντελεστές ήταν φίλοι και συνεργάτες.
Σας λείπει η τηλεόραση; Γιατί είχε ένα παραπάνω εισόδημα…
Φυσικά. Οι δουλειές που έχω κάνει, τις αγαπώ και είμαι περήφανος γι αυτές. Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που λένε ότι η τηλεόραση είναι το πιο εύκολο πράγμα. Για μένα δεν είναι καθόλου εύκολη! Μακάρι να γινόντουσαν δουλειές και να συμμετείχα σ’ αυτές.
INFO:
Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος πρωταγωνιστεί στο πλευρό του Γρηγόρη Βαλτινού, στο έργο του Τζων Πρίσλεϋ, «Ο επιθεωρητής έρχεται», σε απόδοση και σκηνοθεσία του Γρ. Βαλτινού.
Στη σκηνή του Θεάτρου «Ιλίσια» βρίσκονται, επίσης, οι: Κερασία Σαμαρά, Μάνος Ζαχαράκος, Κώστας Βασαρδάνης, Ευτυχία Γιακουμή, Στάθης Νικολαΐδης.
«Ο Επιθεωρητής έρχεται» παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη & Κυριακή (19.15), Πέμπτη-Παρασκευή (21.15), Σάββατο (18.15 & 21.15), με τις τιμές εισιτηρίου στα 16ευρώ (κάθε Τετάρτη-Πέμπτη), στα 18 και 20 ευρώ (Παρασκευή-Κυριακή) και στα 14ευρώ για φοιτητές, ανέργους, παιδιά.
Επιπλέον, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, μαζί με την Κατερίνα Παπαδάκη, μετέφρασαν-διασκεύασαν και σκηνοθέτησαν τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στο Θέατρο «Αθηνά».
Παίζουν οι: Θανάσης Δόβρης, Μένη Κωνσταντινίδου, Αλέξανδρος Πέρρος, Δημοσθένης Φίλιππας, Κίμων Φιορέτος
Ο «Πλούτος» παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στις 11.00 και στις 15.00, με τιμή εισιτηρίου 10 ευρώ.
Τέλος, ο γνωστός ηθοποιός συζητάει για κάποια νέα θεατρικά έργα, τα οποία δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου