Αλέξανδρος Σταύρου-Ορφέας Παπαδόπουλος: "Τα όνειρα δεν μπορούν να μας τα κλέψουν''

Τι θα έκανε, αλήθεια, ο Αλέξανδρος Σταύρου, αν συναντούσε στον δρόμο τον Δημήτρη Μαλτέζο; Δεν θα ήθελε να έχει καμία σχέση ούτε με τον ίδιο ούτε και με την οικογένειά του! Γιατί, όπως εξηγεί, άνθρωποι όπως ο Μαλτέζος μάς έφεραν στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.

Όσο για τον Ορφέα Παπαδόπουλο; Απλώς θα άλλαζε πεζοδρόμιο. Το «ΤV Mεnu» συνάντησε τους δύο πρωταγωνιστές, πατέρα και γιο, στα γυρίσματα της σειράς, και μας μίλησαν για όλα. Για την επιτυχία του σίριαλ, την κρίση στην κοινωνία και την τηλεόραση αλλά και για το αν φοβούνται την τηλεοπτική αναμέτρηση με τον «Σουλεϊμάν».

Τα «Κλεμμένα όνειρα» απέδειξαν ότι αντέχουν στην κρίση. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;

Α.Σ.: «Για μένα η αρχή είναι πάντα το καλό σενάριο, η καλή σκηνοθεσία και γενικότερα οι συντελεστές. Θέλω να πιστεύω ότι οι ηθοποιοί και το τεχνικό προσωπικό έχουμε ένα καλό επίπεδο».

Ο.Π.: «Νομίζω πως δεν είναι ένα, αλλά πολλά. Και τα ξέρει καλύτερα ο Δημήτρης Αρβανίτης, ο “εγκέφαλος” αυτού του “οικοδομήματος”. Οφείλεται σίγουρα στους ανθρώπους που απαρτίζουν τη δουλειά μας, με αποκορύφωμα την αποδοχή του κόσμου».

Είναι εύκολο με λιγότερα χρήματα να γίνονται αξιοπρεπείς δουλειές;

Α.Σ.: «Βεβαίως! Όλα γίνονται με μεγάλη προσπάθεια. Αρκεί να προσπαθήσουμε πολύ, γιατί δεν γίνονται εύκολα τα πράγματα. Δουλεύουμε πολλές ώρες. Πρόκειται για μια ομάδα η οποία έχει ξανακάνει αυτήν τη δουλειά, κάτι που σημαίνει ότι έχει πείρα στο να βγάζει αποτέλεσμα σε μικρό χρόνο».

Ο.Π.: «Και βέβαια μπορούν να γίνουν πολύ καλές δουλειές. Σίγουρα, όμως, όχι με την πληθώρα που γίνονταν παλαιότερα».

Ελάχιστες σειρές, πολλοί συνάδελφοί σας απλήρωτοι. Σας αγχώνει αυτή η κατάσταση;

Α.Σ.: «Έχουμε ξεπεράσει το άγχος, γιατί το θεωρούμε δεδομένο! Δυστυχώς, τα πράγματα στην Ελλάδα είναι έτσι - καθόλου σταθερά».

Ο.Π.: «Δεν με αγχώνει μόνο, αλλά είναι κάτι που το ζω».

Στην εποχή της κρίσης, ένα καθημερινό σίριαλ μπορεί να μοιάζει με όαση για έναν ηθοποιό, ενώ μερικά χρόνια πριν η εικόνα δεν ήταν η ίδια.

Α.Σ.: «Είναι κουραστικό, αλλά εισπράττεις κάτι πολύ σημαντικό: την αγάπη του κόσμου. Η καθημερινή επαφή που έχουμε είναι πολύ σημαντική και αποκτάς μια άλλη σχέση με το κοινό».

Ο.Π.: «Την ποιότητα που έχει πλέον ένα καθημερινό σίριαλ δεν την είχε παλαιότερα. Εξακολουθεί να πατάει σε στοιχεία καθημερινού σίριαλ, αλλά είναι πιο προσεγμένο από δουλειές που γίνονταν πριν από το 2005. Ήταν θέμα χρόνου, καθώς, όσο προχωράμε, εξελισσόμαστε».

Πόσο μοιάζετε με τους χαρακτήρες που υποδύεστε; Βρίσκετε κάποια κοινά στοιχεία;

Α.Σ.: «Εγώ όχι, γιατί είναι ακραίος ο ρόλος μου. Ο Μαλτέζος είναι ένας άνθρωπος που έχει φτάσει στο σημείο να σκοτώσει, ο οποίος πατάει επί πτωμάτων. Κάποια κοινά πάντα υπάρχουν με οποιονδήποτε άνθρωπο, αλλά με τον συγκεκριμένο ρόλο δεν μπορείς να το πεις».

Ο.Π.: «Ενώ μέχρι τώρα έκανα το πειραχτήρι, το καλό παιδί, εδώ καλούμαι να επεξεργαστώ συναισθήματα τα οποία δεν είχα νιώσει ποτέ. Και ελπίζω να μην τα νιώσω στη ζωή μου! Υπάρχει υπερβολή, που γίνεται για χάρη της μυθοπλασίας. Ένα κοινό στοιχείο μας με τον ήρωα είναι πως παθιάζομαι με πράγματα και ότι θα πάρω κατάκαρδα κάτι που θα με ενοχλήσει. Χωρίς, όμως, να βγάλω κακία. Ευτυχώς, σε γενικές γραμμές δεν έχω καμία σχέση με τον “Άρη”».

Αν είχατε να αντιμετωπίσετε στην καθημερινότητά σας έναν αντίστοιχο Δημήτρη ή Άρη Μαλτέζο, πώς θα αντιδρούσατε;

Α.Σ.: «Ανάλογα με τη σχέση που έχεις με αυτόν τον άνθρωπο. Αν ήταν συνεργάτης μου, θα διέλυα τη συνεργασία, γιατί δεν γίνεται να συνεργαστείς με έναν άνθρωπο ο οποίος μπορεί να σκοτώσει ή κοιτάει μόνο τον εαυτό του. Σίγουρα δεν θα κατέληγε κάπου καλά».

Ο.Π.: «Θα άλλαζα πεζοδρόμιο (γέλια)».

Διαβάστε περισσότερα στο "TV Menu" αυτής της εβδομάδας!