Συνέντευξη στον Παναγιώτη Μουλόπουλο
Από το «Cuba Libre» στις πρόβες του νέου της θεατρικού στοιχήματος, «Frozen» και έπειτα στην Κύπρο για τις ανάγκες της τηλεοπτικής σειράς «7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες». Κάπως έτσι έχει διαμορφωθεί το πρόγραμμα της Παναγιώτας Βλαντή, η οποία πατάει γερά στα πόδια της και απολαμβάνει τον απαιτητικό «μαραθώνιο» που τρέχει. Τη συναντήσαμε και μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr για τα επαγγελματικά της σχέδια, για την χρυσή εποχή της τηλεόρασης και τα χρήματα-"καβάτζα", το «μυστικό» μίας μακροχρόνιας σχέσης και τον πόνο που κρύβει, τις κριτικές, την ηλικία της και άλλα…
• Εν μέσω κρίσης είσαι από τις τυχερές που έχουν δουλειά στο θέατρο και την τηλεόραση. Είναι η «πληρωμή» σου για όσα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα;
Νομίζω είναι δύο πράγματα μαζί: Και αυτό που λες, αφενός γιατί είμαι χρόνια στη δουλειά και αφετέρου είναι και θέμα τύχης. Δηλαδή, πέρσι είχα συζητήσει για την Κύπρο κάτι, αλλά δεν μπορούσα να πάω και φέτος με ξανά πήρανε οι άνθρωποι για μία καινούρια δουλειά. Από την άλλη, έχω κάποια χρόνια στην δουλειά και κάποιοι εκτιμούν αυτό που έχω κάνει και κάποιοι άλλοι όχι.
• Έχεις νιώσει ότι δεν σ’ εκτιμούν;
Ναι. Ο δάσκαλος μου, στη σχολή, μας το είχε πει εξάλλου: «Μην περιμένετε να αρέσετε σε όλους ή να σας εκτιμούν όλοι». Νομίζω ότι ως επί των πλείστων χαίρω εκτίμησης από τον χώρο μου. Υπάρχουν, όμως, και άνθρωποι που δεν μ’ εκτιμούν. Είμαι πολύ συνειδητοποιημένη. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
• Η καλλιτεχνική σου πορεία συνάδει μ’ αυτή που φανταζόσουν όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα στον χώρο;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν το περίμενα. Αυτό που συνάδει με τις προσδοκίες μου, είναι ότι ήθελα έναν συγκεκριμένο δρόμο να ακολουθήσω. Νομίζω, ότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του δρόμου, το έχω καταφέρει. Έχω πει πολλές φορές όχι, γιατί ήθελα να κάνω καινούρια πράγματα και όχι να τυποποιηθώ. Βέβαια, ευνόησε και η εποχή για να το κάνω αυτό. Μην ξεχνάς, ότι ήμουν στην χρυσή εποχή της τηλεόρασης και αυτό βοήθησε πάρα πολύ. Είχα προτάσεις, υπήρχαν προτάσεις, γινόντουσαν πολλές δουλειές και είχα την ευκαιρία και την πολυτέλεια να επιλέξω!
• Επειδή έκανες αυτή την πολύχρονη αποχή, φοβήθηκες μήπως σε ξεχάσουν άνθρωποι του χώρου;
Είχα την ανησυχία, αλλά ήθελα να κάνω κάτι που θα μ’ αρέσει πάρα πολύ! Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια έκανα μία απόπειρα να κάνω μία παράσταση, αλλά δεν έγινε ποτέ η… πρεμιέρα της. Ήθελα να δουλέψω με συγκεκριμένους ανθρώπους και να κάνω συγκεκριμένα πράγματα.
• Οι περισσότεροι σ’ έχουν ταυτίσει με τον ρόλο της «Συλβίς» από τα «Μαύρα Μεσάνυχτα»…
Ξέρεις γιατί; Ήταν πολύ δυνατός ρόλος, πολύ δυνατό σενάριο και πολύ κόντρα σ’ εμένα. Δεν μου το «είχανε», όχι μόνο ο κόσμος, αλλά και πολλοί άνθρωποι του χώρου.
• Από τότε ξανά χτύπησε το τηλέφωνο για να σου προτείνουν κάτι παρόμοιο με τον συγκεκριμένο ρόλο;
Μετά ήρθε η…οικονομική κρίση (γέλια)! Έχει χτυπήσει το τηλέφωνο για ένα τέτοιο ρόλο, αλλά φαντάζομαι πως αν δεν ήμουν στην χρυσή εποχή θα γινόταν κατά κόρον. Πλέον, έχουν αρχίσει να με βλέπουν σαν μοιραία γυναίκα.
• Σε ενοχλεί αυτό;
Καθόλου. Μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά δεν μένω μόνο εκεί. Τώρα στο θέατρο θα κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Στο «Cuba Libre» κάνω μεν μία μοιραία γυναίκα, αλλά στο καινούριο έργο, το «Frozen», κάνω μία μητέρα που της έχουν πάρει το παιδί και της το έχουν κακοποιήσει. Για μένα είναι πολύ ωραίο που «παίζω» ανάμεσά σ’ αυτά τα δύο.
• Ποιο θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο ατού σου; Νομίζω η αντοχή. Μπορώ να υπομείνω πράγματα.
• Έχεις νιώσει να χάνεις τον έλεγχο με κάτι που να σ’ έχει εξοργίσει;
Ναι, το ‘χω νιώσει. Και στην προσωπική και στην επαγγελματική μου ζωή, αν και δεν μ’ αρέσει να τα ξεχωρίζω, γιατί μ’ ενοχλεί. Ξέρεις, μεγαλώνοντας, καμία φορά έχεις περισσότερες απαιτήσεις από ανθρώπους, λέγοντας «εγώ είμαι έτσι, αυτός γιατί δεν είναι;», αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Πρέπει να ξέρουμε ποιος, τι και γιατί μας πληγώνει. Δεν είναι πάντα εύκολο να το ξεχωρίσουμε αυτό, αλλά έχει σημασία.
• Πώς αντιδράς, όταν κάποιος πάει να σου την «φέρει» απέξω-απέξω;
Εκεί θυμώνω ακόμα πιο πολύ! Μπορεί καμία φορά να μην τα «χώσω», αλλά έχω βάλει μέσα μου Χ και ξέρω ότι είναι κοινωνική γνωριμία. Δεν θα είναι ένας άνθρωπος που θα τον εμπιστευτώ ή που θα τον πάρω τηλέφωνο στις 3 το βράδυ για να ζητήσω τη βοήθεια του σ’ ένα πρόβλημα. Έχω τέτοιους ανθρώπους-φίλους δίπλα μου!
• Εμπιστεύεσαι εύκολα ανθρώπους; Και δη τώρα που η κρίση μας έχει κάνει πιο διστακτικούς.
«Ανοίγομαι» αμέσως όταν δω ότι τα μάτια του άλλου είναι φωτεινά. Ξέρω, ότι κάποια στιγμή μπορεί να απογοητευτώ, αλλά δεν πειράζει. Περνάμε δύσκολες εποχές, οι άνθρωποι έχουμε αλλοιωθεί, έχουμε αγριέψει. Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους και πάρα πολύ στους συναδέλφους μου.
• Πώς βιώνεις την κατάσταση που επικρατεί;
Το επάγγελμα μας περνάει δύσκολες στιγμές. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν οικογένειες, τους εκτιμώ και τους σέβομαι απόλυτα. Όπως και εγώ περνάω δύσκολα. Έχω ρίξει τα λεφτά μου και έχω δάνεια, όπως όλος ο κόσμος, τις ίδιες αγωνίες, αν θα γεμίσει το θέατρο για να πάρουμε τον μισθό μας, αν θα ‘χουμε δουλειά την επόμενη σεζόν… Επίσης, έχω γονείς συνταξιούχους, οπότε βλέπω τι περνάνε οι συνταξιούχοι, διάφοροι άνθρωποι που απολύονται στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθώς έχω μία απολυμένη αδερφή μαζί μ’ έναν απολυμένο ανιψιό.
• Θεωρείς ότι υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που ζουν στην…χλιδή;
Είναι για όλους δύσκολα, αλλά σαφώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους έχει «αγγίξει» πολύ η κρίση. Χαίρομαι γι’ αυτό, γιατί υπάρχει ένα «φως». Δεν θα μπορούσα να ακούω απ’ όλους τους ανθρώπους ότι απολύθηκαν και δεν έχουν λεφτά.
Πιστεύω ότι αυτοί που έχουν μία μικρή ευημερία, αυτή τη στιγμή, ίσως δώσουν μία κλωτσιά σε κάτι… Έχουν επιχειρήσεις, απασχολούν κόσμο. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όταν δεν έχεις δουλειά και μένεις ξαφνικά σπίτι σου. Είναι πολύ δύσκολες και εσωτερικές οι διαδρομές που ακολουθείς μέσα σου. Όταν πάψεις να είσαι δημιουργικός, οδηγείσαι σε κατάθλιψη και σε άλλα δυσάρεστα πράγματα.
• Εσύ έχεις βιώσει δυσάρεστα συναισθήματα, όταν είχες μείνει εκτός;
Πριν από δύο χρόνια είχα επιλέξει να μείνω εκτός δουλειάς. Ήταν δική μου επιλογή, οπότε δεν μπορώ να σου πω ότι μ’ έπιασε κατάθλιψη. Ήθελα να δώσω χώρο και χρόνο στην προσωπική μου ζωή. Το έκανα με γεμάτη την καρδιά και δεν το ‘χω μετανιώσει. Έπρεπε να κάνω κάποια πράγματα στη ζωή μου, που είχαν μείνει πίσω. Το ‘χα ανάγκη! Θυμάμαι αυτά τα χρόνια με πολύ χαρά! Κάποιες άλλες φορές που πάλευα να βρω δουλειά, είχα αγωνίες…
• Στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Εξουσία σε φόντο ασπρόμαυρο», στο «Αγγέλων Βήμα», παρουσιάζετε το «Cuba Libre» για 2η χρονιά…
Πήγε πολύ καλά πέρσι και τώρα συνεχίζουμε μέχρι τον Ιανουάριο με Καρυστινό-Δρακουλάκη-Γκαγκάνη. Ένα έργο που έχει να κάνει με την εξουσία. Αυτός ο ρόλος έχει πολύ «ψωμί» ακόμα για μένα και προσπαθώ να την προχωράω μέσα στα πλαίσια που μου έχει αφήσει η σκηνοθέτης, Αναστασία Ρεβή.
Πρόκειται για μία ποιήτρια στην Κούβα που την βάλανε να φάει τα γραπτά της στην πλατεία και τώρα ζει στο Πουέρτο Ρίκο με την αδερφή της. Ο εγκλωβισμός πολλές φορές τυφλώνει, έτσι κι αυτή τον βιώνει και κάνει έρωτα με τον ανθυπολοχαγό που την επιτηρεί. Μία σύγκρουση εξουσίας και επανάστασης. Μία γοητεία, ένα πάθος για τα γραπτά της και γι’ αυτό που έκανε.
• Τελικά, τι είναι αυτό που ενοχλεί περισσότερο το καθεστώς;
Είμαστε μία χώρα η οποία είχε πολιτικούς που οι περισσότεροι ήταν μέσα στην διαφθορά και έμαθαν και εμάς να είμαστε έτσι. Μας έκαναν πελάτες τους! Μας έδωσαν μία πλασματική ζωή και μετά μας την πήρανε. Έχουμε ευθύνες κι εμείς! Όμως, θεωρώ ότι τις περισσότερες ευθύνες τις έχουν οι αρχηγοί, οι λαοπλάνοι που τους πιστέψαμε.
Εμένα προσωπικά με ενοχλεί όλο αυτό που πάω να ψηφίσω και λέω «Θεέ μου, τι πάω να ψηφίσω;» Είναι τόσο ίδιοι μεταξύ τους! Βλέπεις που & που κάποια διαμάντια, αλλά απογοητεύεσαι και απ’ αυτούς, μέχρι που ξανά βγαίνουν. Εγώ περιμένω αυτά τα διαμάντια (γέλια). Μ’ ενοχλεί που είναι όλοι ατιμώρητοι, που μας έχουν φτάσει στην εξαθλίωση, μας έχουν ντροπιάσει. Κάποια στιγμή ας πάρουν χαμπάρι ότι δεν περνάει άλλο… Βεβαίως, πρέπει να σου πω ότι μ’ ανησυχεί πολύ το ακραίο.
• Όπως αυτό που βιώνουμε αυτή την εποχή;
Ναι, αυτός ο ξυλοδαρμός, ο ρατσισμός, με τρομάζει…
• Η είσοδος της «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή σ’ ανησύχησε;
Δεν μ’ αρέσει οτιδήποτε είναι ακραίο, απόλυτο! Με φοβίζει ο φασισμός! Εδώ, είμαστε μία χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία και το ελεύθερο πνεύμα. Είναι ένα στάδιο και ελπίζω να το περάσουμε ανώδυνα. Είναι μία απογοήτευση, ένας τρόπος της εκδήλωσής της στους πολιτικούς. Ξεχνάμε ότι και εμείς οι Έλληνες είμαστε στη Γερμανία, στην Αυστραλία. Ξεχνάμε την ιστορία μας και γιατί έχουμε αγωνιστεί.
• Έχεις αγωνιστεί για πράγματα που θεωρείς ότι σου ανήκουν ή που σ’ έχουν αδικήσει;
Φυσικά! Κάθε μέρα, όπως όλος ο κόσμος. Θυμάμαι τον εαυτό μου από νεαρή ηλικία να αγωνίζεται για τη δουλειά, τα ιδανικά μου, να υποστηρίξω αυτό που πιστεύω, για την εντιμότητα μου. Δεν μου χαρίστηκαν τα πράγματα!
Υπάρχουν και παιδιά που αγωνίστηκαν πολύ περισσότερο από μένα, που είχαν να σπουδάσουν και να συντηρήσουν οικογένειες. Υπάρχουν επιστήμονες που έχουν αγωνιστεί για να υπηρετήσουν την επιστήμη τους, από μία χώρα που τρώει τα παιδιά της. Πόσους επιστήμονες βλέπουμε να διαπρέπουν έξω και βλέπουμε τους ντόπιους να χλευάζουν και να αμφισβητούν;
Έκανε ταινία ο Σμαραγδής και διάβασα ότι η κριτική δεν ήταν καλή! Αν μη τι άλλο πρέπει να σεβόμαστε κάποιους ανθρώπους. Έχει κάνει μία υπερπαραγωγή, με σπουδαίους ηθοποιούς από την Ευρώπη. Δεν μπορείς να τον «χτυπάς» έτσι όταν έχει κάνει ένα «El Greco» που έχει αναδείξει τη χώρα στο εξωτερικό και έχει φέρει διακρίσεις.
• Σ’ έχουν ενοχλήσει κριτικές που έχουν γραφτεί για σένα;
Ναι, δεν μπορώ να πω ότι μ’ έχουν επαινέσει. Πλέον, δεν δίνω βάση. Σέβομαι ορισμένους, ενώ για κάποιους άλλους δεν μ’ απασχολεί καν τι θα γράψουν. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να δω τι έχουν γράψει. Μ’ ενδιαφέρει πολύ η γνώμη του κόσμου και κάποιων ανθρώπων που εκτιμώ πολύ τη δουλειά.
• Από τη μία οι παραστάσεις του «Cuba Libre» και από την άλλη οι πρόβες για το «Frozen» της Bryony Lavery. Μίλησε μας για το νέο σου θεατρικό «στοίχημα».
Είναι όντως ένα θεατρικό «στοίχημα». Κάνω ένα τελείως διαφορετικό ρόλο απ’ ότι κάνω στο «Cuba Libre». Πρώτη φορά θα αναμετρηθώ με κάτι τέτοιο. Παίζω με δύο αξιόλογους ηθοποιούς που εκτιμώ πολύ, τον Αντώνη Καρυστινό και την Μαρία Καλλιμάνη. Συναντιέμαι σπάνια στο έργο με τους άλλους δύο ήρωες, είναι κάτι σαν διάλογος με το κοινό. Είναι κάτι που με τρομάζει και με συνεπαίρνει ταυτοχρόνως.
• Παράλληλα, ταξιδεύεις και στην Κύπρο για τις ανάγκες του σήριαλ «7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες»…
Ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Δουλεύουν διαφορετικά από εμάς, προσπαθώ να κάνω αυτό που μπορώ να κάνω -γιατί μου αρέσει η τηλεόραση-, έχω συναντήσει πολύ κάλους ανθρώπους-συναδέλφους. Είχα μία φοβία, μήπως με αντιμετωπίσουν με σνομπισμό, ότι «ήρθε εδώ η Ελληνίδα να κάνει τηλεόραση», αλλά δεν συνέβη αυτό. Με υποδέχτηκαν με πολύ αγάπη. Τώρα πίσω, αν λένε άλλα πράγματα, δεν ξέρω (γέλια).
• Σου ‘χει συμβεί να λήξει άδοξα ένας έρωτας, όπως συμβαίνει στην ηρωίδα που υποδύεσαι; Σαφώς δεν υπάρχουν σχέσεις που λήγουν, άδοξα και με πόνο;
• Η τελευταία σου τηλεοπτική δουλειά στην Ελλάδα ήταν το «Μ & Μ». Έκτοτε, έχεις δεχτεί προτάσεις; Ναι, αλλά η τελευταία ήρθε λίγο αργά και δεν μπόρεσα να την κάνω, επειδή ήμουν στην Κύπρο. Θέλω να κάνω τηλεόραση στην Ελλάδα, αλλά δεν γίνονται δουλειές…
• Πολλοί πιστεύουν ότι οι ηθοποιοί, δεν έχουν ανάγκη τα χρήματα, επειδή έχετε κάνει την… «καβάτζα», από πετυχημένες σειρές. Πιστεύεις ότι υπάρχουν τέτοιες κατηγορίες;
Δεν υπάρχει καβάτζα στους ηθοποιούς, γιατί υπάρχουν σεζόν που μένουμε άνεργοι. Είμαστε και κανονικοί άνθρωποι, δεν είμαστε στο Χόλυγουντ, να κάνουμε μία ταινία και να ξεμπερδεύουμε με αυτό. Έχουμε δάνεια, υποχρεώσεις, οικογένεια. Αν, όμως, «κοπεί» κάτι, τι γίνεται; Άρα, λοιπόν, ας σταματήσει αυτό το παραμύθι! Ναι, υπήρξαν εποχές που βγάλαμε καλά χρήματα, αλλά αυτά, ξέρεις, κάποτε τελειώνουν όταν δεν έχεις δουλειά για 1-2 χρόνια.
• Στο διαδίκτυο «κυκλοφορούν» κάποιες χρονολογίες γεννήσεως σου, όπως το ’69 και το ‘79. Σ’ ενοχλεί; Εμένα καθόλου! Το ’79, μ’ αρέσει πιο πολύ, δεν το συζητώ(γέλια). Βέβαια, και το ’89 να λέγανε… αλλά δεν βγαίνουν τα χρόνια δουλειάς (γέλια). Δεν έχω τέτοια προβλήματα, δεν έχω να κρύψω κάτι.
• Σε φοβίζει το πέρασμα των χρόνων; Για ένα λόγο με τρόμαζε από μικρή: Δεν θα προλάβω να κάνω κάποια πράγματα.
• Ποιο είναι το μυστικό, για να παραμένει μία μακροχρόνια σχέση ζωντανή; Επειδή ανήκεις στο «club» των μακροχρόνιων σχέσεων.
Δουλειά! Και καλό είναι όταν σταματήσει να γίνεται αυτή η δουλειά, να χωρίζουν οι δρόμοι.
• Δηλαδή; Το μυστικό για να κρατηθεί μία σχέση είναι η προσωπική δουλειά που κάνει ο καθένας μέσα στη σχέση. Καλό είναι όταν σταματάει αυτή η δουλειά, η έλλειψη σεβασμού και κυρίως ο θαυμασμός, αυτοί οι δύο άνθρωποι να μην είναι μαζί. Όσο πόνο κι αν κρύβει αυτό. Και σου μιλάει ένας άνθρωπος που πραγματικά υπήρξε σε μακροχρόνιες σχέσεις. Καταλαβαίνεις πόσο πόνο είχαν, όταν τελείωναν…
• Δεν είναι και εύκολο… Καθόλου! Για έναν άνθρωπο σαν εμένα που είμαι της σχέσης, μονογαμική, της οικογένειας και όλα αυτά…
• Επιθυμείς τη δημιουργία οικογένειας; Φυσικά και την επιθυμώ! Τα τελευταία χρόνια κατάλαβα ότι μόνο έτσι μπορώ να υπάρξω μέσα μου. Ξέρω ότι θέλω να έχω οικογένεια και ονειρεύομαι της Κυριακής τα τραπέζια… Όπως έχω ξανά πει, «δεν θέλω να πεθάνω στο σανίδι. Θέλω να πεθάνω στο σπίτι με την οικογένεια μου».
INFO:
• Η Παναγιώτα Βλαντή την καλλιτεχνική περίοδο 2012-2013 πρωταγωνιστεί σε δύο θεατρικές παραστάσεις στο «Αγγέλων Βήμα». Για 2η χρονιά, συνεχίζεται το «Cuba Libre» σε σκηνοθεσία της Αναστασίας Ρεβή, με τον Αργύρη Γκαγκάνη, την Αντιγόνη Δρακουλάκη και τον Αντώνη Καρυστινό.
Το «Cuba Libre» παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη (18.30), Πέμπτη-Παρασκευή (20.00) και Σάββατο (17.30), με γενική είσοδο 10 ευρώ.
• Παράλληλα, κάνει πρόβες για το «Frozen» της Bryony Lavery που θα παρουσιαστεί στο κοινό από την Τετάρτη 6/2/2013, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Πάνου Κοκκινόπουλου. Μαζί της, ο Αντώνης Καρυστινός, η Μαρία Καλλιμάνη και ο Χρήστος Καπενής.
• Επιπλέον, η Παναγιώτα Βλαντή πρωταγωνιστεί στην καθημερινή δραματική σειρά του Sigma, «7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες».
• Τέλος, η γνωστή ηθοποιός βρίσκεται σε συζητήσεις για μία νέα κινηματογραφική ταινία, αλλά προτιμά να κρατήσει ακόμα «κλειστά» τα χαρτιά της.
Από το «Cuba Libre» στις πρόβες του νέου της θεατρικού στοιχήματος, «Frozen» και έπειτα στην Κύπρο για τις ανάγκες της τηλεοπτικής σειράς «7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες». Κάπως έτσι έχει διαμορφωθεί το πρόγραμμα της Παναγιώτας Βλαντή, η οποία πατάει γερά στα πόδια της και απολαμβάνει τον απαιτητικό «μαραθώνιο» που τρέχει. Τη συναντήσαμε και μιλά ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στη citypress.gr για τα επαγγελματικά της σχέδια, για την χρυσή εποχή της τηλεόρασης και τα χρήματα-"καβάτζα", το «μυστικό» μίας μακροχρόνιας σχέσης και τον πόνο που κρύβει, τις κριτικές, την ηλικία της και άλλα…
• Εν μέσω κρίσης είσαι από τις τυχερές που έχουν δουλειά στο θέατρο και την τηλεόραση. Είναι η «πληρωμή» σου για όσα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα;
Νομίζω είναι δύο πράγματα μαζί: Και αυτό που λες, αφενός γιατί είμαι χρόνια στη δουλειά και αφετέρου είναι και θέμα τύχης. Δηλαδή, πέρσι είχα συζητήσει για την Κύπρο κάτι, αλλά δεν μπορούσα να πάω και φέτος με ξανά πήρανε οι άνθρωποι για μία καινούρια δουλειά. Από την άλλη, έχω κάποια χρόνια στην δουλειά και κάποιοι εκτιμούν αυτό που έχω κάνει και κάποιοι άλλοι όχι.
• Έχεις νιώσει ότι δεν σ’ εκτιμούν;
Ναι. Ο δάσκαλος μου, στη σχολή, μας το είχε πει εξάλλου: «Μην περιμένετε να αρέσετε σε όλους ή να σας εκτιμούν όλοι». Νομίζω ότι ως επί των πλείστων χαίρω εκτίμησης από τον χώρο μου. Υπάρχουν, όμως, και άνθρωποι που δεν μ’ εκτιμούν. Είμαι πολύ συνειδητοποιημένη. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.
• Η καλλιτεχνική σου πορεία συνάδει μ’ αυτή που φανταζόσουν όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα στον χώρο;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν το περίμενα. Αυτό που συνάδει με τις προσδοκίες μου, είναι ότι ήθελα έναν συγκεκριμένο δρόμο να ακολουθήσω. Νομίζω, ότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του δρόμου, το έχω καταφέρει. Έχω πει πολλές φορές όχι, γιατί ήθελα να κάνω καινούρια πράγματα και όχι να τυποποιηθώ. Βέβαια, ευνόησε και η εποχή για να το κάνω αυτό. Μην ξεχνάς, ότι ήμουν στην χρυσή εποχή της τηλεόρασης και αυτό βοήθησε πάρα πολύ. Είχα προτάσεις, υπήρχαν προτάσεις, γινόντουσαν πολλές δουλειές και είχα την ευκαιρία και την πολυτέλεια να επιλέξω!
• Επειδή έκανες αυτή την πολύχρονη αποχή, φοβήθηκες μήπως σε ξεχάσουν άνθρωποι του χώρου;
Είχα την ανησυχία, αλλά ήθελα να κάνω κάτι που θα μ’ αρέσει πάρα πολύ! Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια έκανα μία απόπειρα να κάνω μία παράσταση, αλλά δεν έγινε ποτέ η… πρεμιέρα της. Ήθελα να δουλέψω με συγκεκριμένους ανθρώπους και να κάνω συγκεκριμένα πράγματα.
• Οι περισσότεροι σ’ έχουν ταυτίσει με τον ρόλο της «Συλβίς» από τα «Μαύρα Μεσάνυχτα»…
Ξέρεις γιατί; Ήταν πολύ δυνατός ρόλος, πολύ δυνατό σενάριο και πολύ κόντρα σ’ εμένα. Δεν μου το «είχανε», όχι μόνο ο κόσμος, αλλά και πολλοί άνθρωποι του χώρου.
• Από τότε ξανά χτύπησε το τηλέφωνο για να σου προτείνουν κάτι παρόμοιο με τον συγκεκριμένο ρόλο;
Μετά ήρθε η…οικονομική κρίση (γέλια)! Έχει χτυπήσει το τηλέφωνο για ένα τέτοιο ρόλο, αλλά φαντάζομαι πως αν δεν ήμουν στην χρυσή εποχή θα γινόταν κατά κόρον. Πλέον, έχουν αρχίσει να με βλέπουν σαν μοιραία γυναίκα.
• Σε ενοχλεί αυτό;
Καθόλου. Μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά δεν μένω μόνο εκεί. Τώρα στο θέατρο θα κάνω κάτι τελείως διαφορετικό. Στο «Cuba Libre» κάνω μεν μία μοιραία γυναίκα, αλλά στο καινούριο έργο, το «Frozen», κάνω μία μητέρα που της έχουν πάρει το παιδί και της το έχουν κακοποιήσει. Για μένα είναι πολύ ωραίο που «παίζω» ανάμεσά σ’ αυτά τα δύο.
• Ποιο θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο ατού σου; Νομίζω η αντοχή. Μπορώ να υπομείνω πράγματα.
• Έχεις νιώσει να χάνεις τον έλεγχο με κάτι που να σ’ έχει εξοργίσει;
Ναι, το ‘χω νιώσει. Και στην προσωπική και στην επαγγελματική μου ζωή, αν και δεν μ’ αρέσει να τα ξεχωρίζω, γιατί μ’ ενοχλεί. Ξέρεις, μεγαλώνοντας, καμία φορά έχεις περισσότερες απαιτήσεις από ανθρώπους, λέγοντας «εγώ είμαι έτσι, αυτός γιατί δεν είναι;», αλλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Πρέπει να ξέρουμε ποιος, τι και γιατί μας πληγώνει. Δεν είναι πάντα εύκολο να το ξεχωρίσουμε αυτό, αλλά έχει σημασία.
• Πώς αντιδράς, όταν κάποιος πάει να σου την «φέρει» απέξω-απέξω;
Εκεί θυμώνω ακόμα πιο πολύ! Μπορεί καμία φορά να μην τα «χώσω», αλλά έχω βάλει μέσα μου Χ και ξέρω ότι είναι κοινωνική γνωριμία. Δεν θα είναι ένας άνθρωπος που θα τον εμπιστευτώ ή που θα τον πάρω τηλέφωνο στις 3 το βράδυ για να ζητήσω τη βοήθεια του σ’ ένα πρόβλημα. Έχω τέτοιους ανθρώπους-φίλους δίπλα μου!
• Εμπιστεύεσαι εύκολα ανθρώπους; Και δη τώρα που η κρίση μας έχει κάνει πιο διστακτικούς.
«Ανοίγομαι» αμέσως όταν δω ότι τα μάτια του άλλου είναι φωτεινά. Ξέρω, ότι κάποια στιγμή μπορεί να απογοητευτώ, αλλά δεν πειράζει. Περνάμε δύσκολες εποχές, οι άνθρωποι έχουμε αλλοιωθεί, έχουμε αγριέψει. Πιστεύω πολύ στους ανθρώπους και πάρα πολύ στους συναδέλφους μου.
• Πώς βιώνεις την κατάσταση που επικρατεί;
Το επάγγελμα μας περνάει δύσκολες στιγμές. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν οικογένειες, τους εκτιμώ και τους σέβομαι απόλυτα. Όπως και εγώ περνάω δύσκολα. Έχω ρίξει τα λεφτά μου και έχω δάνεια, όπως όλος ο κόσμος, τις ίδιες αγωνίες, αν θα γεμίσει το θέατρο για να πάρουμε τον μισθό μας, αν θα ‘χουμε δουλειά την επόμενη σεζόν… Επίσης, έχω γονείς συνταξιούχους, οπότε βλέπω τι περνάνε οι συνταξιούχοι, διάφοροι άνθρωποι που απολύονται στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθώς έχω μία απολυμένη αδερφή μαζί μ’ έναν απολυμένο ανιψιό.
• Θεωρείς ότι υπάρχουν άνθρωποι ακόμα που ζουν στην…χλιδή;
Είναι για όλους δύσκολα, αλλά σαφώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους έχει «αγγίξει» πολύ η κρίση. Χαίρομαι γι’ αυτό, γιατί υπάρχει ένα «φως». Δεν θα μπορούσα να ακούω απ’ όλους τους ανθρώπους ότι απολύθηκαν και δεν έχουν λεφτά.
Πιστεύω ότι αυτοί που έχουν μία μικρή ευημερία, αυτή τη στιγμή, ίσως δώσουν μία κλωτσιά σε κάτι… Έχουν επιχειρήσεις, απασχολούν κόσμο. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όταν δεν έχεις δουλειά και μένεις ξαφνικά σπίτι σου. Είναι πολύ δύσκολες και εσωτερικές οι διαδρομές που ακολουθείς μέσα σου. Όταν πάψεις να είσαι δημιουργικός, οδηγείσαι σε κατάθλιψη και σε άλλα δυσάρεστα πράγματα.
• Εσύ έχεις βιώσει δυσάρεστα συναισθήματα, όταν είχες μείνει εκτός;
Πριν από δύο χρόνια είχα επιλέξει να μείνω εκτός δουλειάς. Ήταν δική μου επιλογή, οπότε δεν μπορώ να σου πω ότι μ’ έπιασε κατάθλιψη. Ήθελα να δώσω χώρο και χρόνο στην προσωπική μου ζωή. Το έκανα με γεμάτη την καρδιά και δεν το ‘χω μετανιώσει. Έπρεπε να κάνω κάποια πράγματα στη ζωή μου, που είχαν μείνει πίσω. Το ‘χα ανάγκη! Θυμάμαι αυτά τα χρόνια με πολύ χαρά! Κάποιες άλλες φορές που πάλευα να βρω δουλειά, είχα αγωνίες…
• Στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας «Εξουσία σε φόντο ασπρόμαυρο», στο «Αγγέλων Βήμα», παρουσιάζετε το «Cuba Libre» για 2η χρονιά…
Πήγε πολύ καλά πέρσι και τώρα συνεχίζουμε μέχρι τον Ιανουάριο με Καρυστινό-Δρακουλάκη-Γκαγκάνη. Ένα έργο που έχει να κάνει με την εξουσία. Αυτός ο ρόλος έχει πολύ «ψωμί» ακόμα για μένα και προσπαθώ να την προχωράω μέσα στα πλαίσια που μου έχει αφήσει η σκηνοθέτης, Αναστασία Ρεβή.
Πρόκειται για μία ποιήτρια στην Κούβα που την βάλανε να φάει τα γραπτά της στην πλατεία και τώρα ζει στο Πουέρτο Ρίκο με την αδερφή της. Ο εγκλωβισμός πολλές φορές τυφλώνει, έτσι κι αυτή τον βιώνει και κάνει έρωτα με τον ανθυπολοχαγό που την επιτηρεί. Μία σύγκρουση εξουσίας και επανάστασης. Μία γοητεία, ένα πάθος για τα γραπτά της και γι’ αυτό που έκανε.
• Τελικά, τι είναι αυτό που ενοχλεί περισσότερο το καθεστώς;
Είμαστε μία χώρα η οποία είχε πολιτικούς που οι περισσότεροι ήταν μέσα στην διαφθορά και έμαθαν και εμάς να είμαστε έτσι. Μας έκαναν πελάτες τους! Μας έδωσαν μία πλασματική ζωή και μετά μας την πήρανε. Έχουμε ευθύνες κι εμείς! Όμως, θεωρώ ότι τις περισσότερες ευθύνες τις έχουν οι αρχηγοί, οι λαοπλάνοι που τους πιστέψαμε.
Εμένα προσωπικά με ενοχλεί όλο αυτό που πάω να ψηφίσω και λέω «Θεέ μου, τι πάω να ψηφίσω;» Είναι τόσο ίδιοι μεταξύ τους! Βλέπεις που & που κάποια διαμάντια, αλλά απογοητεύεσαι και απ’ αυτούς, μέχρι που ξανά βγαίνουν. Εγώ περιμένω αυτά τα διαμάντια (γέλια). Μ’ ενοχλεί που είναι όλοι ατιμώρητοι, που μας έχουν φτάσει στην εξαθλίωση, μας έχουν ντροπιάσει. Κάποια στιγμή ας πάρουν χαμπάρι ότι δεν περνάει άλλο… Βεβαίως, πρέπει να σου πω ότι μ’ ανησυχεί πολύ το ακραίο.
• Όπως αυτό που βιώνουμε αυτή την εποχή;
Ναι, αυτός ο ξυλοδαρμός, ο ρατσισμός, με τρομάζει…
• Η είσοδος της «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή σ’ ανησύχησε;
Δεν μ’ αρέσει οτιδήποτε είναι ακραίο, απόλυτο! Με φοβίζει ο φασισμός! Εδώ, είμαστε μία χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία και το ελεύθερο πνεύμα. Είναι ένα στάδιο και ελπίζω να το περάσουμε ανώδυνα. Είναι μία απογοήτευση, ένας τρόπος της εκδήλωσής της στους πολιτικούς. Ξεχνάμε ότι και εμείς οι Έλληνες είμαστε στη Γερμανία, στην Αυστραλία. Ξεχνάμε την ιστορία μας και γιατί έχουμε αγωνιστεί.
• Έχεις αγωνιστεί για πράγματα που θεωρείς ότι σου ανήκουν ή που σ’ έχουν αδικήσει;
Φυσικά! Κάθε μέρα, όπως όλος ο κόσμος. Θυμάμαι τον εαυτό μου από νεαρή ηλικία να αγωνίζεται για τη δουλειά, τα ιδανικά μου, να υποστηρίξω αυτό που πιστεύω, για την εντιμότητα μου. Δεν μου χαρίστηκαν τα πράγματα!
Υπάρχουν και παιδιά που αγωνίστηκαν πολύ περισσότερο από μένα, που είχαν να σπουδάσουν και να συντηρήσουν οικογένειες. Υπάρχουν επιστήμονες που έχουν αγωνιστεί για να υπηρετήσουν την επιστήμη τους, από μία χώρα που τρώει τα παιδιά της. Πόσους επιστήμονες βλέπουμε να διαπρέπουν έξω και βλέπουμε τους ντόπιους να χλευάζουν και να αμφισβητούν;
Έκανε ταινία ο Σμαραγδής και διάβασα ότι η κριτική δεν ήταν καλή! Αν μη τι άλλο πρέπει να σεβόμαστε κάποιους ανθρώπους. Έχει κάνει μία υπερπαραγωγή, με σπουδαίους ηθοποιούς από την Ευρώπη. Δεν μπορείς να τον «χτυπάς» έτσι όταν έχει κάνει ένα «El Greco» που έχει αναδείξει τη χώρα στο εξωτερικό και έχει φέρει διακρίσεις.
• Σ’ έχουν ενοχλήσει κριτικές που έχουν γραφτεί για σένα;
Ναι, δεν μπορώ να πω ότι μ’ έχουν επαινέσει. Πλέον, δεν δίνω βάση. Σέβομαι ορισμένους, ενώ για κάποιους άλλους δεν μ’ απασχολεί καν τι θα γράψουν. Δεν μπαίνω στη διαδικασία να δω τι έχουν γράψει. Μ’ ενδιαφέρει πολύ η γνώμη του κόσμου και κάποιων ανθρώπων που εκτιμώ πολύ τη δουλειά.
• Από τη μία οι παραστάσεις του «Cuba Libre» και από την άλλη οι πρόβες για το «Frozen» της Bryony Lavery. Μίλησε μας για το νέο σου θεατρικό «στοίχημα».
Είναι όντως ένα θεατρικό «στοίχημα». Κάνω ένα τελείως διαφορετικό ρόλο απ’ ότι κάνω στο «Cuba Libre». Πρώτη φορά θα αναμετρηθώ με κάτι τέτοιο. Παίζω με δύο αξιόλογους ηθοποιούς που εκτιμώ πολύ, τον Αντώνη Καρυστινό και την Μαρία Καλλιμάνη. Συναντιέμαι σπάνια στο έργο με τους άλλους δύο ήρωες, είναι κάτι σαν διάλογος με το κοινό. Είναι κάτι που με τρομάζει και με συνεπαίρνει ταυτοχρόνως.
• Παράλληλα, ταξιδεύεις και στην Κύπρο για τις ανάγκες του σήριαλ «7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες»…
Ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Δουλεύουν διαφορετικά από εμάς, προσπαθώ να κάνω αυτό που μπορώ να κάνω -γιατί μου αρέσει η τηλεόραση-, έχω συναντήσει πολύ κάλους ανθρώπους-συναδέλφους. Είχα μία φοβία, μήπως με αντιμετωπίσουν με σνομπισμό, ότι «ήρθε εδώ η Ελληνίδα να κάνει τηλεόραση», αλλά δεν συνέβη αυτό. Με υποδέχτηκαν με πολύ αγάπη. Τώρα πίσω, αν λένε άλλα πράγματα, δεν ξέρω (γέλια).
• Σου ‘χει συμβεί να λήξει άδοξα ένας έρωτας, όπως συμβαίνει στην ηρωίδα που υποδύεσαι; Σαφώς δεν υπάρχουν σχέσεις που λήγουν, άδοξα και με πόνο;
• Η τελευταία σου τηλεοπτική δουλειά στην Ελλάδα ήταν το «Μ & Μ». Έκτοτε, έχεις δεχτεί προτάσεις; Ναι, αλλά η τελευταία ήρθε λίγο αργά και δεν μπόρεσα να την κάνω, επειδή ήμουν στην Κύπρο. Θέλω να κάνω τηλεόραση στην Ελλάδα, αλλά δεν γίνονται δουλειές…
• Πολλοί πιστεύουν ότι οι ηθοποιοί, δεν έχουν ανάγκη τα χρήματα, επειδή έχετε κάνει την… «καβάτζα», από πετυχημένες σειρές. Πιστεύεις ότι υπάρχουν τέτοιες κατηγορίες;
Δεν υπάρχει καβάτζα στους ηθοποιούς, γιατί υπάρχουν σεζόν που μένουμε άνεργοι. Είμαστε και κανονικοί άνθρωποι, δεν είμαστε στο Χόλυγουντ, να κάνουμε μία ταινία και να ξεμπερδεύουμε με αυτό. Έχουμε δάνεια, υποχρεώσεις, οικογένεια. Αν, όμως, «κοπεί» κάτι, τι γίνεται; Άρα, λοιπόν, ας σταματήσει αυτό το παραμύθι! Ναι, υπήρξαν εποχές που βγάλαμε καλά χρήματα, αλλά αυτά, ξέρεις, κάποτε τελειώνουν όταν δεν έχεις δουλειά για 1-2 χρόνια.
• Στο διαδίκτυο «κυκλοφορούν» κάποιες χρονολογίες γεννήσεως σου, όπως το ’69 και το ‘79. Σ’ ενοχλεί; Εμένα καθόλου! Το ’79, μ’ αρέσει πιο πολύ, δεν το συζητώ(γέλια). Βέβαια, και το ’89 να λέγανε… αλλά δεν βγαίνουν τα χρόνια δουλειάς (γέλια). Δεν έχω τέτοια προβλήματα, δεν έχω να κρύψω κάτι.
• Σε φοβίζει το πέρασμα των χρόνων; Για ένα λόγο με τρόμαζε από μικρή: Δεν θα προλάβω να κάνω κάποια πράγματα.
• Ποιο είναι το μυστικό, για να παραμένει μία μακροχρόνια σχέση ζωντανή; Επειδή ανήκεις στο «club» των μακροχρόνιων σχέσεων.
Δουλειά! Και καλό είναι όταν σταματήσει να γίνεται αυτή η δουλειά, να χωρίζουν οι δρόμοι.
• Δηλαδή; Το μυστικό για να κρατηθεί μία σχέση είναι η προσωπική δουλειά που κάνει ο καθένας μέσα στη σχέση. Καλό είναι όταν σταματάει αυτή η δουλειά, η έλλειψη σεβασμού και κυρίως ο θαυμασμός, αυτοί οι δύο άνθρωποι να μην είναι μαζί. Όσο πόνο κι αν κρύβει αυτό. Και σου μιλάει ένας άνθρωπος που πραγματικά υπήρξε σε μακροχρόνιες σχέσεις. Καταλαβαίνεις πόσο πόνο είχαν, όταν τελείωναν…
• Δεν είναι και εύκολο… Καθόλου! Για έναν άνθρωπο σαν εμένα που είμαι της σχέσης, μονογαμική, της οικογένειας και όλα αυτά…
• Επιθυμείς τη δημιουργία οικογένειας; Φυσικά και την επιθυμώ! Τα τελευταία χρόνια κατάλαβα ότι μόνο έτσι μπορώ να υπάρξω μέσα μου. Ξέρω ότι θέλω να έχω οικογένεια και ονειρεύομαι της Κυριακής τα τραπέζια… Όπως έχω ξανά πει, «δεν θέλω να πεθάνω στο σανίδι. Θέλω να πεθάνω στο σπίτι με την οικογένεια μου».
INFO:
• Η Παναγιώτα Βλαντή την καλλιτεχνική περίοδο 2012-2013 πρωταγωνιστεί σε δύο θεατρικές παραστάσεις στο «Αγγέλων Βήμα». Για 2η χρονιά, συνεχίζεται το «Cuba Libre» σε σκηνοθεσία της Αναστασίας Ρεβή, με τον Αργύρη Γκαγκάνη, την Αντιγόνη Δρακουλάκη και τον Αντώνη Καρυστινό.
Το «Cuba Libre» παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη (18.30), Πέμπτη-Παρασκευή (20.00) και Σάββατο (17.30), με γενική είσοδο 10 ευρώ.
• Παράλληλα, κάνει πρόβες για το «Frozen» της Bryony Lavery που θα παρουσιαστεί στο κοινό από την Τετάρτη 6/2/2013, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Πάνου Κοκκινόπουλου. Μαζί της, ο Αντώνης Καρυστινός, η Μαρία Καλλιμάνη και ο Χρήστος Καπενής.
• Επιπλέον, η Παναγιώτα Βλαντή πρωταγωνιστεί στην καθημερινή δραματική σειρά του Sigma, «7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες».
• Τέλος, η γνωστή ηθοποιός βρίσκεται σε συζητήσεις για μία νέα κινηματογραφική ταινία, αλλά προτιμά να κρατήσει ακόμα «κλειστά» τα χαρτιά της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου